سر هاروارد جونز از معدود انگلیسی هایی بود که وقتی به ایران اومد با جون و دل به فکر پیشرفت مملکت ایران و در عین حال حافظ منافع دولت متبوع خودش بود‌ . کس که توی ایران بیشتر از خود انگلستان محبوب بود و شاه و وزیر هاش هم دوستش داشتن. 
خاطرات جالبی داره و خیلی شیرین تونسته اوضاع ایران و مردم و دربار ایران در دوره فتحعلیشاه رو به روی کاغذ بیاره.
دیگه خیالتون جمع که از افسانه و قصه سرایی خبری نیست بلکه کتاب عین واقعیته.