ادبیات مدرنیستی،ادبیاتی نیست که نویسنده،مخاطب خود رایک مصرف کننده ی صرف بداند.در ادبیات مدرنیستی،نویسنده نقش مهمی برای ابهام زیبا شناختی قائل است وسعی می کند خواننده را به تفکر و حدس و گمان وادارد،بدون اینکه لذت خواندن را از او سلب کند.داستان معمولا سرراست نیست و زمان در هم ریخته است،چون در واقعیت هم چنین است...