شرق و شرق شناسی از دیرباز مورد توجه اندیشمندان مغرب زمین بوده است. اما این که این اندیشمندان به چه انگیزه ای به مطالعة آن روی آورده اند و این که تا چه حد تصویری مطابق با واقعیت از شرق، ترسیم کرده اند محل گفت وگو و مناقشة بسیار است. شرق شناسی، خنثی یا بی طرف نیست؛ بلکه اصولا موضوعی جانبدارانه مملو از پیش داوری ها است. فرض بر این است که با عنایت به تاریخ طولانی شرق شناسی، معرفتی در خصوص موضوع شرق وجود دارد که می تواند به درک و دریافت فرهنگ های واقع در شرق کمک کند و آن را به بی نظمی خاص درآورد. اما عقیده مولف این است که خود واقعیت شرق شناسی همواره مانع تفاهم میان شرق و غرب خواهد بود. از این رو، وی در بررسی این موضوع لازم می داند که بنیان های نو برای رویارویی با مردمان، اماکن، تاریخ، آرا و موجودیت کنونی مشرق زمین، ایجاد شود. وی در کتاب خود نخست مفهوم شرق شناسی و سپس تاریخچة آن را بیان می کند. در ادامه نیز به نقد موضوع شرق شناسی می پردازد و رویة معاصر این موضوع را بررسی می کند.