"تنهایی و سفر "داستان بلند دیگری است از حضور امام زمان (عج) در زندگی منتظرانش .داستان، برداشتی است آزاد از کتاب "عبقری الحسان "نوشته آیت الله شیخ علی اکبر نهاوندی ( 1280ـ 1369ه .ق) است .این داستان درباره "سید عبدالله قزوینی "روحانی مشهور مشهد است که از مرگ همسرش بسیار متاثر شده او را در میان اندوه و گریه به خاک می سپارد در همین اثنا، سید عبدالله، خاطرات گذشته خود را مرور می کند .او شرح سفر به عتبات عالیات را برای دوست صمیمی اش بازگو می کند .سید عبدالله، سال ها پیش همراه همسرش پس از زیارت کربلا و نجف، تصمیم می گیرند از مسجد سهله نیز دیدار کنند .با وجود تاریکی هوا و خطر راهزن معروفی که منطقه را ناامن ساخته بود، سید عبدالله همراه همسر و دو زن غریبه دیگر عازم مسجد سهله می شوند .در این سفر کوتاه، ماجراهای بسیاری اتفاق می افتد که مهم تر از همه دیدار سید عبدالله و همسرش با امام زمان (عج) در مسجد و درخواست حاجت هایی از امام (عج) است که شرح آن ادامه داستان را تشکیل می دهد .