کتاب حاضر حاصل دغدغه های نگارنده در حوزه خلقیات ایرانیان و ماحصل تلاش چند ساله در به ثمر رساندن رساله دکتری است. این کتاب از جمله نخستین مطالعات جدی است که ادبیات موجود در حوزه خویش کاوی ایرانی را به دقت مطالعه کرده و با دستمایه قرار دادن آثاری که به شدت مورد استقبال عمومی مخاطبان ایرانی قرار گرفته اند نشان می دهد که چگونه در تمامی موارد ذهن نویسنده بدون اکتشاف علمی و یاری گرفتن از روش های پژوهشی دست به قضاوت و تعمیم های نابجا زده و تلاش کرده تا با پوشیدن جامه مصلحی اجتماعی به زعم خود، جامعه را از خطر انحطاط اخلاقی و رفتاری زنهار دهد.