:تائو (دائو):راه و روش فلسفی چین که عمدتا از کتاب «تائو ته کینگ» (دائو جینگ) منسوب به «لائو تسه»ناشی شده و «چوانگ تسه» در روشن کردن اصول آن سهیم بوده است .تائو در معنی وسیع خود عبارت از راهی است که امور طبیعی با خلاقیت خود به خود و توالی منظم بر آن جریان دارند (مانند روز و شب)...هدف عالی آن است که با مشاهدات عرفانی از وهم ، غرور و آرزوی نفس بگریزد ....