استاد عجم به سال 1298 ش در سمیره (دره شهر امروز) دیده به جهان گشود. او در شعر لری و فارسی طبیعی مقتدر و قدرت تفکری وسیع داشت. او را به سه دلیل محکم و تامل برانگیز، باید رودکی سمیره نامید: نخست آنکه هر دو شاعر در میانة راه زندگی بینایی خود را از دست داده اند و دیگر این که وی هم چون رودکی اولین کسی است که در حوزة جغرافیایی خودش شعر فارسی سروده است، هم چنین هر دو شاعر به سبک خراسانی شعر گفته اند. از آثار وی می توان به برنامه، و دیوان او شامل قصاید، دوبیتی ها، تک بیتی ها و قطعات، اشاره کرد. وی در سال 1348 دار فانی را وداع گفت و در قبرستان مار زلیخا به خاک سپرده شد. پاره ای از عنوان های فصل های کتاب  عبارت اند از: زندگی و آثار شاعر؛ گل حسین؛ دو زن؛ در وصف شربتی؛ بهاریه؛ سنگ قبر؛ و متن اشعار احمد زینی وند.