عملیات «والفجر 8» که در 20 بهمن 1364 و پس از مدت ها کار علمی، تلاش، تمرین، شناسایی و مجاهدت رزمندگان اسلام صورت گرفت، دومین تجربة عملیات آبی ایران به شمار می آمد. اما حقیقت آن است که این تجربه، از لحاظ عمق و وسعت طرح ریزی و اجرا، اختلافات بسیاری با نمونة آن در عملیات قبلی داشت و نتایج ارزشمندی را به تجارب رزمندگان و مدیریت جنگ افزود. این عملیات منجر به تصرف بندر استراتژیک فاو و بخش وسیعی از خاک عراق، توسط رزمندگان اسلام شد که فرماندهی آن را سردار شهید «محمدحسن طوسی» برعهده داشت. طوسی را همة بچه های جنگ در مازندران و غالب فرماندهان بزرگ ارتش و سپاه می شناسند. آنهایی که طوسی را در انقلاب، عملیات های چریکی در جنگل های شمال و دفاع مقدس همراهی کرده اند، از او به عنوان فردی منحصر به فرد یاد می کنند. محمدحسن طوسی توانست مردان زیادی را برای فرماندهی در رده های مختلف، چه در زمان جنگ و چه پس از پایان جنگ تربیت کند. در کتاب حاضر، سعی بر آن است تا گوشه هایی از کار علمی، جدیت و مجاهدت سردار شهید محمدحسن طوسی، که خالق صحنه های بزرگی در عملیات غرورآفرین والفجر بود،  همچنین مدیریت او در هدایت و صحنه گردانی عملیات به تصویر کشیده شود.