ما کارهای زیادی می   کنیم که برامون خوب نیست. این کار رو می   کنیم چون پدر مادرمون از سن پایین بهمون میگن؛ پدر و مادرمون، کلیساهامون، رهبرهامون، همه به ما میگن که برامون لازمه. پس ما حرف   شون رو باور می   کنیم و ایده   ش توی مغزمون حک میشه. تو فکر می   کنی که این برات لازمه چون فقط این رو بهت گفتن. بهمون میگن: «این ابراز عشقه؛ ابراز عشق غایی به کسی که همه تلاش می   کنیم تا بهش برسیم.» اما این چه   طور می   تونه معنی داشته باشه؟ بگی: «من دوستت دارم، برای همین تو مال منی و هرگز نباید من رو ترک کنی یا هیچ   وقت نمی   تونی کس دیگه   ای رو دوست داشته باشی. محدودی و من مالک توام.» من مالک توام و ازدواج یعنی این.