...سیلوی و میشل، شخصیت­های نمایشنامه­ی مجردها در یک بنگاه همسریابی رو به انحطاط کار می­کنند. آن­ها آن­قدر از احساسات خود برای زندگی دیگران صرف کرده­اند که خود را به فراموشی سپرده­اند. همدیگر را نگاه می­کنند. جست­وجو می­کنند و زمان کش می­آید. داستان بسیار ساده­ای است با خواسته­های ساده: جست­وجوی خوشبحتی و بت هم خوشبخت بودن. حرکت­های ساده و عادت­ها، همچون دنیای آبسورد و متفاوت ژاک تاتی، جایگاه مهمی در این نمایشنامه دارند. مشکل ارتباطی، شخصیت­ها را آسیب­پذیر کرده است. میشل و سیلوی به محض این­که می­خواهند ارتباط بگیرند، دچار افراط می­شوند وهمه­چیز متزلزل می­شود و درست همین­جا است که به دنیای کمدی خالص گام می­نهیم. این نمایشنامه سرشار از سر زندگی است... .