در این مجموعه، اشعاری با مضامینی هم چون "تنهایی"، "عشق" و "دلتنگی" عمدتا در قالب غزل سروده شده است، برای نمونه: کجایی دوست، جایت سبز، تنهایم، چه می دانی؟/ و لبریز توام از چشم ما هرچند پنهانی!/ کجایی دوست احوالی، سراغی، گوشه ی چشمی/ نمی گفتی مگر با من همیشه سبز می مانی؟/....