یادداشت‌های زهرا کریمی (35)

          خوشبختی جوری ساخته شده که از آدم فرار می‌کند.
        

          خدایا تو که میتوانی آن بهشت کذایی را بیافرینی چرا ما را اسیر چنین جهنمی کرده ای.
        

          آنچه قانونی و آنچه درست است، اغلب دو چیز متفاوت اند.
        

          زخم عشق های شکست خورده اگرچه خوب میشود اما جایش در گوشه ای از قلب باقی میماند.
        

          من قلم خانوم وفی رو واقعا دوست داشتم. ولی این کتاب کمتر مورد علاقم بود.
        

          چرا برگشتنش آنقدر اثر نکرد که رفتنش؟
        

          وقتی زنی عاشق می‌شود دیگر درک کردنش ممکن نیست.
        

          دلم می‌خواست واقعا کتاب می‌شدم و یکی با دقت مرا می‌خواند.
        

          ناتوانی ام در دوست داشتن زندگی به ملالی هولناک تر از مرگ محکومم می‌کرد.
        

          ولی حتی شب های بی‌پایان هم می‌گذرند.
        

          فكركردم فقط دراين شهراست كه آدم ها همان قدركه از صميم قلب آماده كمك كردن به توهستند، همان قدر راحت مى توانند گلويت راببرند.
        

          وقتی به تنها شخصیت زندگی خودت تبدیل شوی، زندگی دیگر جالب نیست.
        

          خلقت از ویرانی شجاعت میخواهد.
        

          کسی که علاقه ای به دیدن نشانه ها ندارد مجبور است اتفاق را یک‌جا هضم کند
        

          اگر خاطراتی که همراه خودش می‌اورد قوی تر از آنی باشد که در حضور من احساس می‌کند چه.
        

          بی نظیر بود
عالی بود
شگفت انگیز
کیف کردم
        

          از بیرون خوبم ،اون تو خرابه...  اونجا که نمیشه دیدش.
        

          عمر دروغ کوتاه است. دروغ می‌پوسد و‌ می‌گندد و بویش همه جا را برمی‌دارد.
        

          شاید مرگ هم نوشیدنی سنگینی است که کمک میکند شب کسالت آوری را، که همان زندگیمان باشد، از یاد ببریم.
        

          داستان زندگی از نگاه هرکدام از ما آدم ها یک جور است. هرکس حقیقت را از چشم خودش می‌بیند. و به همین خاطر، از تنهایی رهایی نداریم