یادداشت‌های کیتلین در تریسدا🍃 (20)

        در این یادداشت میخواستم اول نظرم رو بگم و بعد با کتابی تقریبا مثل پایان‌بندی خودش مقایسه کنم...
اول درمورد خود کتاب؛عالی بود و شوکه کننده و در عین حال منطقی.جوری که می شد با شخصیت ها احساس همدردی کرد.
[حاوی اسپویل کتاب هیچوقت دروغ نگو]
در کتاب هیچوقت دروغ نگو از خانم مک فادن که مثل همین کتاب در آخر پی بردیم که روایت کننده داستان در واقع مقصر اصلی است،پر از ضد و نقیض و سوال های پاسخ داده نشده بود و ذره ای احساس همدردی را با شخصیت ها حس نمی شد.خانواده ای روانی،که هر کدام جنایت های خودشان را انجام داده‌اند.اما کتاب بیمار خاموش که نویسنده نبوغ خود را در آن نشان داده کاملا برعکس است.و جوری که بیماری های روانی را ریشه یابی می کند آدم را به تحسین وا می دارد.

در کل،نمی تونم بگم بهترین اثر جناییه،ولی از بین جنایی هایی که این مدت خوندم این بهترینشون بود.
      

با نمایش یادداشت داستان این کتاب فاش می‌شود.

2

          بالاخره یادداشتی درباره یکی از کتاب های مورد علاقم،کتابی که اصلاااا اون جور که باید بهش بها داده نشده و واقعا داره حیف میشه.
شما با خوندن این کتاب با یک شاهکار فانتزی رو به رو هستید که شما رو با خودش توی داستان میکشونه و هر چقدر از قدرت این نویسنده بگم باز هم نمیشه توصیفش کرد!
در آخر کتاب شوکه میشید و موقع خوندنش نمی تونید کنار بزاریدش.من هر جلد از چهار جلد این کتاب رو یک روزه و یه نفس تموم میکردم و فکر کنم هر جلد رو حداقل ۵ بار خونده باشم.انقدر که یه کتاب ناشناخته‌ایه واقعا احساس میکنم سعادتی داشتم که بتونم باهاش آشنا بشم و غرق داستانش بشم،چه سعادتی!
کاش بتونیم تعداد خوانندگان این کتاب رو افزایش بدیم،واقعا نمی‌فهمم چرا باید به جای این اثر،آثار دیگه ای که نام نمی برم به حدی مشهور و پرفروش بشن که حتی ارزش نگاه کردن هم ندارن!
خب داستانش هم همونطور که میدونید فانتزیه(و دنبال رومنس زیادی تو داستان نباشید)و در لیست مجموعه فانتزی مورد علاقم در رتبه اول(با اختلاف خیلی کم از کاراوال)قرار میگیره.
        

5