یادداشت‌های مـ🌙ـآه (22)

          وای...
موقع خوندنش اینجوری بود که یه بیت و دوسه بار می‌خوندم و هر دو سه بار از شدت قشنگیش جوری بود که انکار یه لرزه به بدنم میفتاد
از اون لرزه هایی که موقع ذوق خیلی زیاد بابت قشنگی چیزی به آدم دست می‌ده
واقعا دیوونه نشدم😅
حسم موقع خوندن این کتاب دقیقا با یه همچین جملاتی توصیف می‌شه...
و اینکه طراحی جلد بی‌نظیری داشت
موقع خوندنش هم واسه شعر ذوق می‌کردم هم طراحی جلد و ظاهر کتاب🤦

        

          قشنگترین کتابی که درباره شهدا خوندم🥲
تو عمرم کتاب به این قشنگی نخونده بودم...
خیلی خیلی دوستش داشتم 
وای 
اینکه به هم می‌گفتن یادت باشه🫠...
من وقتی که به قسمت شهادت شهید رسید واقعا از ته دلم داشتم اشک می‌ریختم
انکار که یکی از عزیزای خودم و از دست داده بودم🥲
به نظرم از اون کتاباییه که اگه نخونینش ضرر خالص کردین🙂
        

          کتاب درباره جوزف و زیناست 
هردو داعشی ان و برای عملیات انتحاری توی پیاده روی اربعین انتخاب شدن
وای زینا زینا
واقعا رومخ تر از این بشر پیدا نمی‌کنم 😤
متن کتاب ساده و روون بود و می‌شد سریع کتاب و تموم کرد
و خیلی قشنگ حال و هوای اربعین و روایت کرده بود🥲
شخصیت پردازی یه خرده ضعیف بود ولی درکل کتاب قشنگ و جالبی بود
        

          توبی رو خیلی دوست داشتم
و واقعا عاشق چارلی بودم
اگه بخوام تو سه تا کلمه این کتاب و توصیف کنم:
غم انگیز
امیدبخش
دوست داشتنی(:
        

          این کتاب و وقتی خریدم که خیلی پول نداشتم 🌚
و حس می‌کردم این کتابایی که خیلی معروف شدن و قیمتشونم سر به فلک کشیده زیادی جذبم نمی‌کنن دیگه(البته اینکه اون موقع پول خریدشم نداشتم بی تاثیر نبود😂)
واسه همین رفتم سمت اون کتابایی که اون پشت مشتا بودن 
گفتم حالا به اینام آدم یه فرصتی بده خوبه
این کتاب و بیشتر محض سرگرمی و اینا خریدم و توقع چندانی ازش نداشتم
ولی خب واقعا دوسش داشتم
اینکه دلا مدام تلاش می‌کرد تا اوضاع و رو به راه کنه ولی همش حس می کرد هیچی جفت و جور نمیشه 
و من با این بخش کتاب یه جورایی ارتباط برقرار کردم
به نظرم این کتاب داستان خیلی قشنگی راجب بیماری و عشقه
فضا سازی نسبتا خوبی داشت و میشه گفت کمکم کرد به درک بهتری از اونایی که با مشکل مامان دلا دست و پنجه نرم می‌کنن برسم و با مشکلات خانواده هاشون بیشتر آشنا بشم
واقعا شخصیت بابای دلا رو دوست داشتم
خیلی با درک و فهم بود
و بانوی عسلم با اینکه حضورش خیلی فرعی بود ولی خیلی به دلم نشست(:
در آخر به نظرم کتاب خیلی خوبی بود و ارزش خوندن و داشت


        

          وای من عاشق قلم این نویسنده شدم با خوندن این کتاب
راستش و بخوام بگم تصورم از داستانای ایرانی خیلی خوب نبود و فکر می‌کردم آبکی باشن 
این کتاب رو به پیشنهاد معلم ادبیاتمون خوندم و همین کتاب پامو به دنیای داستان ها و کتابای ایرانی باز کرد و فهمیدم که واقعا خیلیاشون به معنای واقعی کلمه شاهکارن
من واقعا داستان هستی و دوست داشتم
خیلی قشنگ حال و هوای جنگ و به تصویر کشیده بود
عاشق خاله نسرین شدم واقعا
چه دنیای قشنگی داشتن با هستی
این کتاب خیلی دوست داشتنیه
پیشنهاد می‌کنم حتما بخونیدش
        

          یکمی داستانش غم انگیز بود
ولی در کل دوست داشتنی بود
به نظرم ارزش خوندن و داره
        

          واقعا برخلاف همه تعریف‌هایی که ازش شنیده بودم کتاب بی معنا و مفهومی بود
و از تضاد بود و مخصوصا پایانش خیلی غیرمنطقی بود
        

          واقعا کتاب قشنگی بود
با صفحات آخرش واقعا گریه کردم🥲
اینکه شهید توی کل زندگیش به دنبال خدمت به امام زمان عج بود هم برام خیلی جالب بود
هرکاری که می‌خواست انجام بده با خودش می‌گفت این کارم چقدر به درد امامم می‌خوره؟
توی کتاب نوشته که خونشون رو مثل یه پادگان میدونستن که امام زمان فرمانده پادگان بودن
اونا فقط سربازی می‌کنن و دلشون گرمه که فرمانده هست(:
واقعا شخصیت شهید خیلی دوست داشتنی بود
واقعا ارزش خوندن و داره
        

          این کتاب زندگینامه آیت الله مرتضی انصاری بود
به نظرم کتاب کتاب جالبی بود و اولش یکمی خسته کننده به نظر می‌رسید مخصوصا اینکه یکمی کلماتش سنگین بود
ولی کم کم آدم با جریان داستان هماهنگ میشه و داستان جذابیتاشو رو می‌کنه
یکی از قسمتای کتاب که خیلی دوسش داشتم اونجا بود که ایشون امام علی ع رو توی خواب میبینن و امام علی توی گوششون سوره حمد رو میخونن 
و سالها بعد که توی نجف درحال تدریس بودن یکی از شاگرداشون که همیشه خیلی ساکت و گوشه گیر بوده،اون جلسه شروع می‌کنه به پرسیدن یه عالمه سوال و هی وسط صحبت ایشون می‌پریده جوری که کلاس و داشته به هم می‌ریخته
آیت الله انصاری بهش میگن که بیا نزدیک و توی گوشش یه چیزی میگن و جوون سرخ میشه و ساکت میشه
شاگردا کنجکاو میشن و بعد کلاس ازش میپرسن استاد چی تو گوشت گفت؟
میگه من حس میکردم چیزی از درس نمی‌فهمم و میخواستم بیخیال تحصیل توی نجف بشم
یه شب رفتم حرم امام علی و گریه و توسل کردم تا عنایتی کنن و خواب دیدم امام علی توی گوشم گفت بسم الله الرحمن الرحیم 
و وقتی بیدار شدم علم زیادی توی سینه م حس کردم طوری که درس رو کاملا می‌فهمیدم و ایرادات وارد بهش رو از اول می‌دونستم
و استاد توی گوشم گفت اونی که توی گوش تو بسم الله گفته برای من تا و لا الضالین خونده...
        

          واقعا واقعا کتاب قشنگی بود
حس خیلی خوبی به آدم می‌داد 
دیدگاه ساده شخصیت ها نسبت به زندگی،
قلم صمیمی نویسنده،
همه اینا از این کتاب،
یه کتاب حال خوب کن ساختن(:
        

          واقعاً واقعا واقعا
هنوز هم وقتی که چند صفحه آخر کتاب رو میخونم گریه میکنم🙂💔
راستش من امیدوار بودم که یه اتفاق جادویی بیفته و سم زنده بشه😅
ولی خب...
درسته که یکم جادو توی داستان بود
ولی این بازم زندگی واقعی بود
زندگی که سم توش مرده بود
هر خط رو که میخوندم خودم و جای جولی می‌ذاشتم...
تصوراتم راجب اینکه با سم فارغ‌التحصیل میشیم
باهم از اون شهر کوچیک میریم
عروسی میکنیم...
خودم و جای سم می‌ذاشتم 
اینکه چقدر دوست داشتم با جولی فارغ‌التحصیل بشم...
با دوستام...
دلم برای داداش کوچولوم تنگ میشه
واسه مامانم
بابام
جولی 
واسه زنده بودن...
اینکه چقدر میترسم فراموش بشم🥲
ولی همچنان این داستان پریان نیست
بلکه زندگی واقعیه
این داستان داستان غم‌انگیزیه اما به شما یاد میده که گاهی اوقات اتفاقات غم‌انگیز اتفاق میفتن و این تقصیر هیچ‌کس نیست...
و هیچ کسی هم نمیتونه این و تغییر بده
پس گاهی اوقات باید تلاش کرد تا باهاش رو‌به‌رو شد
و سازش کرد
ممکنه درد داشته باشه🙂
اما قبول نکردن حقیقت فقط باعث میشه بیشتر درد بکشی...
این کتاب رو واقعا واقعا واقعا پیشنهاد میکنم 
مخصوصا کسی که عزیزی رو از دست داده به نظرم این کتاب خیلی میتونه کمکش کنه
یکی از بهترین کتاباییه که خوندم(:
        

          برخلاف تبلیغات خیلی زیادی که راجب کتاب شده بود،این کتاب برای من کتابی نبود که بخوام بهش عنوان شاهکار رو بدم یا هرکس و میبینم بگم وااییییییییییی 
دسته چهارم و خوندی؟
شخصیت پردازی نسبتا خوب بود
اژدها ها خیلی جالب بودن و مدرسه اژدها سواری هم خیلی دوست داشتم
ولی این کتاب دوتا نکته منفی داشت
اول اینکه ویولت خیلی از اول کتاب به عنوان یک شخصیت ضعیف شناخته میشد و میدونست که اگه به مدرسه اژدها سواری بره امکان مردنش هست
از اول عمرش هم داشته برای کاتب شدن درس میخونده اما وقتی مادرش میگه که باید عضو سواره نظام بشی بدون هیچ تلاشی میپذیره و حتی سعی نمیکنه با کمک کسایی که مخالف رفتنش بودن خودش و نجات بده 
حتی یک ذره
فقط برای اینکه ثابت کنه ضعیف نیست؟
خب این خیلی غیر منطقیه
خیلی راحت رویاش که کاتب شدن بود و ول کرد تا ثابت کنه ضعیف نیست؟
و به طرز معجزه آسایی از همه اتفاقای خطرناک جون سالم به در می‌برد 
و این درحالی بود که افراد قوی تر توی اون چالش ها کشته میشدن

دومین نکته منفی که داشت این بود که صحنه زیاد داشت و واقعا برای گروه سنی نوجوون ها که خیلی هم این کتاب بینشون طرفدار پیدا کرده از نظر من مناسب نبود
این موضوعش یکمی اذیت کننده بود که عشق رو اومده بود از یک چیز مقدس خلاصه کرده بود توی روابط فیزیکی
و صحنه هایی داشت که به نظر من اگر اون صحنه ها نبود نه تنها به اصل داستان کتاب صدمه نمی‌زد
بلکه برای گروهی سنی ۱۴ ۱۵ سال که انقد طرفدار پیدا کرده بینشون مناسب تر بود
ادر کل کتابی نیست که پیشنهادش کنم
چون به نظرم نکات منفی ش به نکات مثبتش غالب بود
        

          کتاب بی سرزمین درباره پسری سوری به اسم احمده که پدربزرگ،مادر، و دوتا خواهر کوچکترش یعنی نوری و یاسمین رو توی بمباران از دست داده و توی جریان مهاجرتشون، پدرش رو هم از دست میده 
و پسری آمریکایی به اسم مکس که پدر و مادرش از واشنگتن به بلژیک نقل مکان میکنن 
احمد خیلی اتفاقی سر از زیرزمین خونه مکس درمیاره و تصمیم میگیره چند وقتی رو اونجا بمونه
تا اینکه مکس پیداش می‌کنه
مکس اول تصمیم میگیره که اون و به پدر و مادرش لو بده اما کم کم به نظرش میرسه که شاید احمد بی آزار باشه و اینجوری میشه که لوش نمی‌ده
کم کم دوستی عمیقی بین این دو پسر شکل میگیره 
اون قدری که مکس تصمیم میگیره یه نقشه عجیب غریب و البته نبوغ آمیر رو برای کمک به احمد پیاده کنه و اون اینه که احمد رو توی مدرسه ثبت نام کنه
زندگی خارج از اون زیرزمین جریان داره اما برای احمد خیلی سخته که بتونه جزء اون زندگی بشه...
اونم وقتی که توی جای جای بلژیک و فرانسه حملات تروریستی انجام میشه و داعش مشئولشونه
چیزایی که خیلی توجهم رو توی این کتاب جلب کردن 
سختیایی بود که مسلمون ها توی بلژیک باهاش رو به رو بودن
بخاطر کارهای داعش همه نسبت به مسلمان ها بدبین بودن
و نویسنده این و به خوبی بیان کرده بود
اینکه وقتی پدر و مادرا میومدن دنبال بچه هاشون به مادرایی که روسری داشتن چپ چپ نگاه میکردن
و اینکه چقدر مردم نسبت به پناه جو های سوری نگاه منفی داشتن و حاضر به کمک بهشون نمیشدن
وقتی سختیایی که احمد برای مدرسه رفتن میکشید و میخوندم می‌فهمیدم چیزی که ما هر روز براش غر می‌زنیم چیزیه که آرزوی خیلیاس
اینکه نویسنده به خوبی سبک زندگی احمد رو توصیف کرده بود باعث شکل‌گیری ارتباط خیلی عمیق تر بین خواننده و  شخصیت ها میشه
غذای عید فطر، نماز خوندن و بازی توی کوچه های حلب
و در آخر اینکه نویسنده به خوبی احساساتی مثل ترس موقع حملات تروریستی یا ترس خانواده احمد موقع بمباران رو بیان کرده بود
اینکه موقع حمله تروریستی پدر و مادر ها با چه عجله ای میرفتم دنبال بچه هاشون مدرسه
یا اینکه خواهر کوچیکتر احمد چجوری وقت بمبارون می‌لرزید🙂💔
اینا باعث میشد ارتباط عاطفی عمیقی با شخصیت ها بگیرم
درکل داستان خیلی خیلی قشنگی بود که واقعا توصیه میکنم بخونیدش


        

          واقعا پیشنهاد میکنم
کتاب خیلی خوبی بود
اینکه جنیفر مدام با خودش کلنجار می‌رفت که این که تاد اون مرد رو به قتل رسوند، بخاطر این بود که خودش مادر بدی بود؟
بخاطر این بود که ناکافی بود؟
با کلنجار های ذهنی جنیفر میشد ارتباط گرفت
و اینکه پایان غیر منتظره و پیچش داستانی به شدت عالی داشت 
        

          خیلی خیلی کتاب قشنگی بود
درس های خیلی خوبی به آدم می‌داد 
اینکه هیچ وقت برای خوب بودن دیر نیست 
اینکه تغییر ایجاد میشه،
ولی باید خودت بخوای که خوب باشی(: