یادداشت‌های امیر مظلومی (11)

          خب،،،
این بعد از قمارباز و شب های روشن سومین کتابی بود که من از داستایفسکی خوندم و واقعا درخشان بود. این رو از دو کار قبلی بیشتر دوست داشتم و قصه گیرا تری داشت. شاید بشه توی یک ساعت یا ۹۰ دقیقه خونده بشه و قصه جذاب و روانی داره. از طرفی اینکه روایت نه اول شخصه نه سوم شخص و نه دانای کل، بلکه با یه روایت سیال ذهن مواجه هستیم بشدت به قصه کمک کرده و تجربه جدیدی بهتون انتقال میده. 
یکی از ویژگی های قلم داستایفسکی اینه که یه حس خاص ولی ملموس رو داخل کاراکتر پر رنگ میکنه و همین باعث میشه ما دنبال کنش منطقی از کاراکتر نباشیم و همین باعث شده پایان بندی کتاب که در نگاه شاید غیر منطقی بنظر بیاد، کاملا برعکس بشه و خیلی هم فوق العاده جلوه کنه.
        

          خب اول از همه من هم مثل خیلی های دیگه اول اقتباس ایرانی درخشان کتاب رو دیده بودم و با ذهنیت شروعش کردم. ولی شخصیت ها، انگیزه ها و روابط بطور کامل متفاوت هست. این کتاب درمورد دو شخص ساده دل و دور از اجتماع هست که پایان دردناکی رو به تصویر کشیده. هرچند اواسطش ممکنه کمی خسته کننده باشه ولی هرچی به آخر کتاب نزدیکتر میشید بیشتر درگیر تون میکنه. 
کتاب یک امتیاز مثبت خیلی بزرگ داره که مسئله شرم و سوءتفاهم رو در عشق به تصویر کشیده. واژه هایی که در نگاه اول شاید نامانوس به نظر برسه ولی هر کسی مقداری از اون رو تجربه کرده. و قطعا هم فردی مثل داستایفسکی توی انعقاد ایده کتاب موفق بوده. در کل کتاب ازون دسته کتاب هاست که قلب تونو مچاله میکنه :) و قطعا ارزش خوندن داره
        

          فضای ضد جنگ پیوند خورده با فضای عاشقانه، نهایتا پایانی زیبا و غمگین. قطعا ارزش خوندن داره.
        

          این ترجمه رو به ترجمه معروف نجف دریابندری ترجیح دادم، چون دوست داری فضایی که همینگوی خلق کرده رو درک کنم و واقعا لذت بردم.
        

          این کتاب رو میشه در کنار “وداع با اسلحه ” بعنوان بهترین کتاب های ادبیات ضد جنگ معرفی کرد. کتابی که به خوبی فضای جنگی که حق و باطلی توش وجود نداره و سرباز ها حتی نمیدونند چرا باید تو این نبرد کس دیگر رو بکشن، رو جا میندازه.
        

          بهترین، زیبا ترین و ملموس ترین عاشقانه ایرانی، بین آثار نویسندگان زنده👌❤️
        

          شهامت روایت این وجه از زندگی، توسط خود نویسنده ، آن‌هم با قلمی به این شیوایی، واقعا ارزشمند است.
        

          از خلق تم های تکراری و بازنویسی عاشقانه های قدیمی بپرهیزید ، با تشکر :)
        

          ده صفحه گوشت، الباقی چربی 😁
        

          مهم ترین اتفاقی که باید توسط افراد دغدغه‌مند کنترل شود، مواجهه با افتادن در ورطه کلیشه است. این کتاب به خوبی این قضیه را شرح و توضیح می‌دهد.
        

          روایت جذاب، ولی پایانی معمولی، انتظار بیشتر از این نیست. خود داستایوفسکی گفته این کتاب رو برای پولش نوشته.