یادداشت‌های خآنوم"میم" (8)

          خب خب خب ، این جلدم تموم شد و خیلی ناراحتم که انقدر زود تمومش کردمممم  
راستش جلد اول رو بیشتر دوست داشتم باهاش ارتباط گرفتم اما جلد دوم قوی تر بود به نظرم ، خیلی زود تمومش کردم و نفس‌گیر و غیرمنتظره‌ بود ، چیزی که توی کتابای فریدا مک فادن حس میکنم اینه که معما حل شده ولی جواب معما مهم نیست ، مسیر رسیدن به‌ جواب مهمه و این کتابای ایشون رو خاص و متمایز میکنه.  
اینا همشون نظرات من بودااا ، خلاصه که هرکی سلیقه ای داره ، اگه بهتر از این میشناسین بیاین معرفی کنین ، کمبود کتاب دارم :)
        

          خب ، به عنوان یه کتاب توی ژانر جنایی و اینا یکم دلسردم کرد چون تقریبا صد صفحه اول تا به جاهایی رو حدس زدم ، یه جاهایی چیزای اضافه بود به نظرم . ولی روند داستان عالی بود واقعا خسته کننده نبود ترجمه خیلی خوب داشت و متوجه گذر زمان نمی‌شدی در کل خوب بود دوسش داشتم  ، ارزش اینکه داشته باشمش رو داشت اما شدیدا دلم میخاد جلد بعدی رو بخرم ( اون یه ستاره و نصفی که کم کردم به خاطر این بود که خب برای من قابل حدس بود یه جورایی ) 
        

          خب حقیقتا اونقدرا خوب نبود که بخوام امتیاز کامل بدم . تا نصفه های کتاب تقریبا چیز قابل توجهی نداشت و اونقدرا ام باعث نشد تعریفایی که ازش شنیدم رو درک کنم . موضوع کلی و ایده کتاب خوب بود ولی این ایده میتونست خیلی بهتر باشه . به عنوان یه کتاب تک جلدی خوب نبود ولی اگه جلد دیگه رو بخونم امیدوارم نظرم عوض شه . شخصیت پردازی و اخرای کتاب نکات مثبتش بودن و از معمایی که درست شده بود خوشم اومد هرچند تقریبا قابل حدس بود ولی بازم برام جذاب بود و روند کتاب هم از نقاط قوتش بود ولی بازم میگم که میتونست بهتر باشه و یه جور دیکه بگم تعریف های زیادی و بزرگنمایی هایی که بقیه میکردن باعث می‌شد امید واهی بگیرم ، اینم بی تاثیر نیست .
        

          و دوباره حسی که فقد خانم گاربر میتونه تو وجودم زنده کنه . صفحه های آخر طوری بودن که باید دستمو میزاشتم روی بند های بعدی تا مبادا خطایی از چشمام سر بزنه و البته که تقریبا تمام کتاب اینجوری بود . توصیف هایی که از مکان ها و اشیا و احساسات توی کتاب باعث شدن که شک کنم این فقد یه کتاب عادی باشه ، ترکیبی از هیجان و عشق که این نویسنده تونسته بود بدون نقص اجرا کنه از دلایلی بود که کتابو میبستم و کاملا جدی به این فکر میکردم که نویسنده از اجل ها برای کتاب استفاده کرده یا جادوی خودش یا حتی فرا تر از اون .
 خیلی ناراحتم که تموم شد و مطمئناً از اون کتابایی میشه که یه روز عادی تصمیم میگیرم دوباره بخونمشون و اون روز رو به یه روز خیلی جادویی تبدیل کنم و دوباره و دوباره و دوباره و تا ابد توی والندا و جرقه های جادو غرق بشم و اشک و لبخند و احساساتی که صادقانه حسشون کردم. نمیدونم چی بگم واقعا از بهترین کتاب هایی بود که توش سفر کردم
        

          عااام ... من روند داستانو دوست داشتم ، یعنی نه اونقدر کند و خسته کننده بود و نه اونقدر سریع و تند . شخصیت پردازی مناسب بود و چیزی که باعث شد کتابو ادامه بدم قلم نویسنده بود ، از ادبیات قشنگی استفاده کرده بود که قابلیت اینو دارم که تک تک کلماتو نفس بکشم ، ولی چیزی که زد ت ذوقم این بود که شخصیتا یکم مبهم بودن ، درست توضیح نداده بود ولی ممکنه توی تفاوت انتشارات باشه :) در کل دوسش داشتم 
        

          اوکی ، من واقعا از،کتاب خوشم نیومد ، به نظرم فقد روی طراحی جلد کار کردن و روند داستان خیلی کند بود و اصل داستان یه جورایی مزخرف بود :)