یادداشت‌های نرگس عزیزی (7)

          خیلی خیلی لطیف بود :)
میشه چندین بار این کتاب رو خوند و هر بار مثل بار اول از شعر ها ذوق کرد.
        

          بعضی از جستار هارو خیلی دوست داشتم جوری که شاید هر چند وقت یکبار بهشون سربزنم.
بعد از خوندن این‌ کتاب انگار دوباره اطمینان پیدا کردم که هر چیز از نوع مادری‌اش ، یعنی از آن نوع که از بدو تولد با تو بوده ، می‌تواند خیلی شیرین تر باشد.و البته باید مثل یک گل ازشون نگهداری کرد.
        

          *کتاب صوتی رو گوش دادم.

درک واژه‌ی جنگ برای همه راحت نیست و  این کتاب ، قصه‌ی کساییه که این واژه رو نه تنها درک ؛ که زندگی کردن .
لحظه‌های اکثرا  کوتاهی که پشتش داستان یک شهر ، فرهنگ و یا خانواده رو داره.
        

          فهمیدن نکات درونیِ توی اشعار خیلی اتفاق ذوق آوریه . و شعر های بیدل با ظاهر نسبتا سادشون خیلی نکات جالب و بانمک و دلنشینی داشتن.
        

          تا آخرین لحظه نفس در سینه حبس بود
        

          بعد از چندین ماه بالاخره یه کتاب رو شروع کردم.
*به لطف بازارچه دانشگاه
.
انگار داشتم یه فیلم‌ میدیم و یسری جاهاشم بر حسب عادت و حوصله‌ای که کم شده میزدم رو دور تند
ولی برای اولین کتاب سال ۴۰۴ شروع داستانیِ قشنگی بود.
        

          ' مگه نمیدونی ما توی شکم ماهی گیر افتادیم ؟ '

شخصیت "سنوی" برام مثل یه خواب می‌مونه . دوست دارم بهش فکر کنم . به حرکاتش به گذشتش به آیندش . آینده ای که کاش ادامه داشت.