یادداشت‌های پارسا گلی نژاد (3)

          "لیدی اِل" برخورد ابتدایی من با رومن گاری بود.درحالی که بسیار از کتاب دوستان رومن گاری رو با "خداحافظ گاری کوپر" می شناسن.رمان در فضایی آرام  آغاز می شود.به گونه ای که حتی برای لحظه ای انتظار اینو نداشتم که رفته رفته به دل خونبار ترین لحظات تاریخ اروپا قدم بزارم.جایی که آنارشیست های افراطی برای سرنگونی هر دولتی دست به ترور و قتل و دزدی می زنن.
این تقابل ،یعنی زنی که ابتدا هیچ هیچ بود،اما رفته رفته خودش می شود دلیل مبارزات آنارشیست ها،و عشق که سدی محکم در برابر اعتقادات و آرمان ها می بندد و توجیه رفتار های خشونت آمیزی که از زبان شخصیت های رمان بیان می شود،کاری می کند تا رمان و کتاب برای لحظه ای از دست خواننده  به زمین نیفتد.
شاهکار رومن گاری بود.البته تا قبل از مطالعه خداحافظ گاری کوپر"
توجه:رمان سخت خوانی است که احتیاج به صبر و حوصله دارد.
به نویسنده زمان بدهید.

        

          دوبروفسکی به عنوان نماینده نسلی از رمان هایی که در روسیه به شکل منسجم نگاشته شده اند،به خوبی روحیات روسیه تزاری را بیان می کند.چه بسا در بسیاری از وجوه با ایران کنونی اشتراکاتی داشته باشد و باعث می شود خواننده به درک عمیق تری  برسد.
عشق،درد انتقام و فرجامی نیمه کاره...این بود دوبروفسکی استاد پوشکین.
        

          رمان درنده باسکرویل و برخی از داستان های کوتاه شرلوک به خودی خود انتظارمو بالا برده بودن ولی در این رمان نسبتا بلند که شرلوک  ۸ فصل غیبت داره رسما فضای کارآگاهی داستان رو از بین می بره ،اما کاری می کنه که کتاب روی زمین نمونه 
این یعنی نویسنده کارشو انجام داده.
پیشنهاد میشه❤️