یادداشت سَمی

        کتابی که من خوندم سه تا داستان داشت: 1. آوای کوهستان 2. سرزمین برف 3. هزار درنا
هر سه بی نظیر و عالی بودند ولی آوای کوهستان رو بیشتر دوست داشتم. برخلاف کتاب دیگه‌ای که از کاواباتو خونده بودم و برام حوصله سربر بود. این کتاب با وجود توصیفات فراوان از طبیعت و احساسات و شخصیت‌های داستان‌هایش، اصلا برام خسته کننده نبود. در مقدمه‌ی کتاب نوشته شده که آثار کاواباتا، مانند پلی هستند که ژاپن قدیم را به ژاپن فعلی وصل می‌کند، نتیجه‌ی این پیوند، دگرگونی‌های فراوانی است که در رفتار و اعمال ژاپنی‌ها چه در خارج و چه در داخل ژاپن دیده می‌شود. برخی از سنت‌ها دستخوش تغییر و برخی رو به زوال هستند.
ولی با این حال اثر وهم انگیز و خیال انگیز برخی آثار ژاپنی دور از انتظار نیست.