یادداشت dream.m

        بنظرم اهمیت این کتاب بخاطر اینه که آخرین چیزیه که سوایگ قبل از مرگش نوشته.
خودکشی آقای سوایگ قطعا برای دوستانش خیلی هول انگیز و اضطراب آور بوده . چون حتما با خودشون گفتن "وقتی کسی با این امکانات مالی، شهرت، محبوبیتی که همیشه کارهاش تحسین میشدن، زندگی در امنیت و به دور از جنگ با یک گذرنامه معتبر، در نهایت خودشو میکشه و نمیخواد زندگی کنه، ما به چه امیدی زندگی کنیم؟"
.........
منم بیشتر وقتها شطرنج بازی میکنم، اصلا بازیم خوب نیست و حتی افتضاحه، اغلب مواقع میبازم و همیشه ام به حریف میگم تو نبردی، من باختم :)) چون خیلی بی‌دقت بازی میکنم و اگر بازی بیشتر از پنج دقیقه طول بکشه آفلاین میشم. اما همین بد بازی کردن هم بهم کمک میکنه استرسم رو کنترل کنم و بتونم از پس حمله های اضطرابم گاهی بربیام. ذهنم رو منحرف میکنه اون لحظه و خب اصلا از باخت ناراحت نمیشم( به شرطی که حریف دوستم نباشه) چون فقط بازی میکنم.
جالبه دوتا از هم بازی هامم یازده سالشونه و بیشترین باخت رو به اونا دادم . یکیشون که یه پسره، گاهی عمدا میذاره من برنده شم =))