یادداشت سید علی مرعشی
1403/1/2
سفرنامۀ عالیه خانم شیرازی به مکه، زیارت عتبات، سکونت موقت در تهران و بازگشت به کرمان اصلا آن چیزی که تصور می‌کردم نبود. حجم ستایش‌ها از این اثر موجبات تعجب و تاسف من را فراهم آورد. حتی اگر دوستان اهل کتاب در بخش کوتاهی از این سفرنامه با آداب و رسوم، احوالات دربار، نمایش‌های مذهبی و خوراکی‌ها، پوشش دیگر اقوام و سطح نازل کیفیت سرویس‌های غیربهداشتی دیار دیگر آشنا شوند باز هم اختصاص وقت ارزشمند ما برای مطالعۀ این اثر زیان‌ده است.
البته پر‌شروشور‌بودن این خانم بر نمکین‌کردن نوع روایت افزوده است. هرچند که این حجم از نمک به شوری گراییده و با حجم افاضات بی‌ادبانه و متعصبانه ایشان به تلخی می‌زند. البته این نوع گفتار با توجه به دوره‌ای که ایشان در آن می زیسته قابل درک است.
حتی اگر نوع گزارش‌های ایشان از دربار شاه ارزش تاریخی یا روایت‌نویسی داشته باشد و محققان را سر ذوق آورد و بتواند در ادامۀ تحقیقات و مطالعات تاریخی خود از آن به عنوان مطالعات تکمیلی استفاده کنند ولی تبلیغ این سفرنامه برای فروش به مخاطب عام چه وجهی دارد؟
سوالی که ذهن من را به خود مشغول کرده این است که آیا اثر جایگزینی که دست مخاطب را بیش از این کتاب پر کند وجود دارد؟ بیش از این نوشتن و اندیشیدن درباره این اثر را روا نمی‌دانم.
۱ فروردین ۱۴۰۳
🖋️سید علی مرعشی
https://eitaa.com/marashi_books
(0/1000)
نظرات
1403/1/3
ممنون از این‌که صادقانه نظرتون رو ابراز می‌کنید.🙏🏻🌸 با این‌که به سفرنامه علاقه‌مندم ولی این کتاب نتونست آنچنان که باید توجهم رو جلب کنه. بنده هم تقریباً همین امتیاز رو به کتاب می‌دم.
1
1
1403/1/8
محتوا چندان برام تازگی نداشت و اطلاعات درخوری برام به ارمغان نیاورد. جزئیات غیرضرور و تکرار مکررات هم برام خوشایند نبود. تعدد شخصیت‌هایی که مخاطب شناخت چندانی ازش نداره هم، کمی برام آزاردهنده بود. یه‌سری از اطلاعاتش هم فکر می‌کنم درست نبود. مثلاً اگر اشتباه نکنم در نهروان، از دو قبر نام می‌بره و اون‌ها رو متعلق به جابربن‌عبدالله انصاری و مقداد می‌دونه، در‌حالی‌که این بزرگواران تا جایی که بنده می‌دونم احتمالاً در مدینه دفنن. حالا نمی‌دونم اون‌موقع اصالت این قبرها مشخص نشده بود یا نویسنده اشتباه روایت کرده.
0
1403/1/3
0