یادداشت حسام

البته ذاتا چیزهایی که دوست ندارم بیشتر از چیزهایی هست که دوست دارم (شاید چون تعداد چیزهای غیر مفید همیشه بیشتر از چیزهای سودمند هست)، مثل:
نسبی گرایی
تاریخ گرایی
جهان گرایی
پلورالیسم

به نظرت رگه هایی از اینا تو تفکرات طرفداران لیبرالیسم و فردگرایی نیست؟ 

خیلی همگن نیستن این موضوع‌ها.
مثلا در سنت چپ رویه‌های مفصل نسبی‌گرایانه (مثل برساخت‌گرایی) داریم، یا در سنت چپ مثلا به پیروی از مارکس، تاریخ‌گرایی‌های جدی داریم و انترناسیونالیسم، شاید بشه گفت بهش نوعی از جهان‌وطنی، در شوروی که کمونیستی بود، بسیار تبلیغ می‌شد. پلورالیسم هم خیلی کلمه هفت‌رنگی است، خیلی تعریف‌های متنوع و ملون داره.

در میان لیبرال‌ها هم این ایده‌ها هست، ولی خواستم بهت نشون بدم که حتی تو سنت چپ هم همچین چیزهایی داریم مفصل. 
@hesam91 

به همین دلیل هستش که  الان راست در ایالات متحده لیبرالیسمی رو می پسندد که به قول مرتضی مردیها:
۱.  به یکباره بند عقل رو از تجربه و سنت های آزموده باز نکنه
۲‌. باز بودن ذهن رو ارزش می دونه اما زیر این پوشش تقویت اون فرهنگی رو که با نسبیت گرایی به تمدین ستیزی رو میکنه، رد می کنه
۳. تدریس الزامی انجیل و نیایش در مدارس رو نمی پذیرد ولی کوفتن  بر طبل آیین ستیزی و معنویت گریزی رو هم نمی پسندد
۴. اموری مثل هیپی گری، ازدواج هم جنسان و معاشقه در ملا عام را خوش نمیداند ولی وفاداری به آداب و رسوم و اتیکت(👌🏼) را می ستاید
۵. به اصول اخلاقی همه گیر و غیر وابسته به فرهنگ خاص یک جامعه باور دارد ولی انسان ایده آلشان یک قدیس اخلاقی نیست
۶. به بقای الفت و خویشاوندی ها و تقویت همبستگی جمعی باور دارد.
۷. برای ایده های کژکارکرد و غیر پراگماتیک همچون مدهای روشنفکری-در راس آن  مواردی که در دهه های ۶۰ و ۷۰ میلادی با شد از جمله ستایش جنون، بدویت، و قانون گریزی- ارجی قائل نیست و هم زمان شکل اعتدالیِ اغلب اهداف جنبش حقوق مدنی را بسیار ارج می نهد
@SAH.Hashemi04