یادداشت

        در واقع یک مصاحبه است و برای من کمی دور از انتظار که مصاحبه این قدر آشفته، پراکنده و بدون پرداخت جدی بود؛ نکات و تیترهایی که بدیو اشاره کرد، هر کدام و ربط‌شان به یکدیگر و... می‌توانستند اگر امکان تفصیل نیست لااقل سرسری طرح نشوند. بیشتر مثل چک نویس یادداشت برای یک روزنامه عمومی بود.

از سانسورها که بگذریم، ترجمه هم روان و ویراسته نبود. 
(ترجمۀ نسخۀ انتشارات نیک فرجام که فاجعه‌آمیز بود)