یادداشت gharneshin
1403/10/30
در این کتاب دو داستان وجود دارد. داستان اول و دوم با فاصلهی صدسال از هم روایت میشوند. در داستان اول علم و در داستان دوم هنر دست به اعمالی غیر انسانی میزنند. در داستان اول پزشکان میخواهند با قطع کردن سر بیماران سرطانی در نه ثانیهای که سر زنده و فکر میکند عضوی از بدن است، واقعیت پس از مرگ را بفهمند. و در داستان دوم هنرمندانی با قطع کردن اعضای بدن قصد خلق اثری هنری دارند. ایدهی این کتاب بسیار جذاب و خلاقانه بود اما شخصیتپردازی و فضاسازی افتضاح بود. درکل پیشنهاد نمیشود و ارزش خواندن ندارد.
(0/1000)
نظرات
3 روز پیش
بخش اول کتاب با اینکه مشخص بود سانسور های زیادی داره و خیلی جاها موضوع گم میشد ولی باز میشد روند کلی داستان رو دنبال کرد، اما بخش دوم خیلی گنگ بود. نمیدونم بخاطر سانسور بیش از حد بود یا خود داستان گنگ بود. حتی یه جاهایی نمیتونستم جنسیت بعضی از شخصیت ها رو تشخیص بدم. و در کل ارتباط بخش اول و دوم به هم خیلی لوس بود. در کل خوندن این کتاب رو توصیه نمیکنم
1
1
gharneshin
3 روز پیش
1