یادداشت سید محمد بهروزنژاد

        می شیما را از داستان کوتاهی غریب در مجموعه بهترین داستان های جهان گلشیری پیدا کردم .
مثل  خیلی از نویسندگان درست و حسابی دیگر .

من که فقط یک داستان کوتاه و همین رمان را از او خواندم اما هم به خاطر سرگذشت دراماتیک خودش و هم خاطره آن داستان کوتاه هولناک ، در آینده بیشتر  سراغش خواهم رفت .
اما درباره این کتاب :
به نظرم ارزش وقت گذاشتن ندارد . یک کار عامه پسند از یک نویسنده بزرگ است . حقیقتا داستان عمق خاصی نداشت . بله، همان طور که توی معرفی اش آمده فضا سازی خوبی دارد اما نه آن قدر که داستان پیش پا افتاده اش را نادیده بگیریم.
عاشقانه نوجوانانه که آخرش هم مثل خیلی از آثار این ژانر ختم به خیر می شود. 
و به خوبی و خوشی در کنار هم زندگی می کنند.!

چیز دیگری که باعث شد کتاب در مجموع برایم به تجربه بدی بدل شود . نگاه نویسنده به مسائل اخلاقی یا بهتر بگوییم غیر اخلاقی بود !.مورد پسند من نبود. 
البته که اشکال کتاب حساب نمی شود و  ضعف اثر همان کلیت کار است . انگار نویسنده برای تمرین یا مثلا برای فروش و جذب مخاطب کتاب را نوشته .