یادداشت حنا دروی

        با سلام و درود 
فکرکنم در بهخوان شاید من اولین نفری باشم که این امتیاز پایین را به کتاب می دهم اما امتیاز بالاتر را اصلا جایز نمی دانم!
داستان کتاب روایت سفر چندین نماینده از ایران به موزه صلح هیروشیما می باشد و آقای یامین پور، نویسنده کتاب، جزئی از این گروه می باشد و یادداشت های خود را در قالب سفرنامه ذکر کرده است.
خیلی تند و سریع می خوام سراغ نقد کتاب بروم ولی قبل از آن این نکته را ضروری می دانم که ذکر کنم دوست داشتن یا نداشتن یک کتاب سلیقه شخصی می باشد و این یادداشت ها از دیدگاه بنده صرفا برای دوستانی‌ می باشد که سلیقه نزدیک بهم دارند و می دانند که دوستانشان چه کتابی را دوست خواهند داشت یا نخواهند داشت؛ لذا من جبهه گیری ندارم اما مقایسه بین اثرات مختلف را خواهم داشت!
بزن بریم نقد ها:
۱_اسم کتاب: در کل کتاب دنبال این بودم که چرا اسم کتاب این هست و تا انتهای کتاب متوجه نشدم که اشاره به چه چیزی دارد؟صرفا تراشیدن سر کاهنان؟
۲_سیاست: من انتخاب کردم سفرنامه بخوانم! نه سیاست ژاپن و سیاست بین الملل این کشور! اینکه با آمریکا خوب هست یا نیست ربطی به مفهوم سفرنامه ندارد؛ بخش خیلی عظیمی از کتاب نویسنده فقط دارد سیاسی صحبت می کند ،نقد می کند و.....وای سرم درد گرفت!حوصله ام سر رفت
۳_نثر و روایت: خلاصه نظر نویسنده=ما خوبیم خوبیم، ژاپن بده بده
اصلا در کل متن من این حس را داشتم که نویسنده غرض ورزی به ژاپن دارد و کلا در تلاش است ژاپن را منفی جلوه دهد؛ صد البته هیچ جایی در دنیا مدینه فاضله نیست و ژاپن هم مستثنی نیست ولی قطعا در مواردی پیشرفته تر از ایران امروزی می باشد 
۴_تمسخر و توهین: فرهنگ و آداب معاشرت هر کشوری به هر صورتی ریشه در خاک آنها دارد و قابل احترام است؛ اینکه در سرتاسر کتاب ادای احترام ژاپنی ها مورد تمسخر و استهزا واقع شود قطعا اشتباه می باشد و به دور از فرهنگ اصیل ایرانی! واقعا اگر یک ژاپنی فرهنگ تعارف ما را مسخره کنه، بر نمیخوره بهمون؟!! 
۵_توریست: قطعا در کشور خود ما هم بین توریست امریکایی و آسیایی تفاوت قائل می شویم، پس از این تفاوت در رابطه با خودمان شاکی نباشیم! فقط اطلاع رسانی در سفرنامه که توریست آمریکایی عزیز است کافی می باشد!
۶_قلیون؟؟: واقعا حضور قلیون انقدر مهمه؟مقایسه بین قلیون و کلاب ؟بین بد و بدتر مگه قرار هست انتخاب کنیم؟ بعد اینکه مگه قراره همه یه تفریح داشته باشند؟ چرا نمیشه یاد بگیریم پامون تو کفش خودمون باشه؟والله منم کلاب نمیخوام برم ولی صد درصد علاقه ندارم عین ایران از بوی دود و گند قلیون خفه بشوم!!
۷_زیاده گویی: در مفاهیم دینی و سیاست علی ماشاالله نویسنده گفته و نوشته ولی راجب خود طبیعت و گذشته ژاپن صرفا پاورقی؟حداقل اسم سفرنامه نباشه روی کتاب!
من به خودم به شخصه آدمی مذهبی محسوب می شوم و قطعا همیشه در تلاشم که به اصول دین توجه و عمل کنم اما همیشه در مبحث نماز به شدت احترام به خداوند متعال را مهم میشارم و همچنین اسلام و مسلمانی را سبک نمی کنم اما این مورد را صرفا تفاوت اخلاق های خودم و نویسنده می‌شمارم و اصلا قضاوت و صحبتی ندارم!
با توجه به نقد ها و صحبت ها، من به شما کتاب دو دستی را به جای این کتاب معرفی و توصیه می کنم.
ممنون از شما🌻