یادداشت Soli

        سه و نیم.
این چندمین کتابی بود که می‌خوندم و توش به اوتیسم اشاره شده بود یا یکی از شخصیتاش اوتیسم داشت.
راستش به نظرم تا حد زیادی کتاب معمولی‌ای بود. خوندنش جالب بود، ولی در حد همون یه بار خوندن بود و نه بیشتر.
نکته‌ای که خوشم اومد که بهش اشاره شده بود و من رو به فکر فرو برد، این بود که وقتی یه بچه‌ای با هر مسئله‌ای روبرو باشه همه‌ی اعضای خانواده تحت‌تاثیر قرار می‌گیرن. قاعدتا برای والدین سخت‌تره، ولی این‌طوری نیست که مثلا خواهر و برادراش هیچ مشکلی نداشته باشن یا زندگی‌شون تغییری نکنه.
ایده‌ی شخصیت جیسون و دفترش رو دوست داشتم. باعث شد یه نصف‌ روز تمرین کنم و ببینم می‌تونم اون مدلی و با یه تعداد کلمه‌ی خاص با بقیه ارتباط برقرار کنم؟ پاسخ اینه که نمی‌تونم.