یادداشت gharneshin

        (( زندگی آلبوم بزرگی است که در آن گذشته‌ای لحظه‌ای از رنگ‌های پر های‌وهوی و قطعی باز ساخته می‌شود. ))
این کتاب داستانِ زندگی‌ است. سامبرا بخش‌های جزئی یک زندگی واقعی و معمولی را نشان می‌دهد. او پیچیدگی روابط انسان‌ها، فقدان، تنهایی، روزمرگی، رویا پردازی، و نقش خاطرات گذشته و کودکی در انسان را به تصویر می‌کشد. داستان غمگین است ولی با قلمی لطیف نوشته شده. اتفاق هیجان‌انگیزی وجود ندارد اما شخصیت‌‌ها و داستان آن‌قدر به واقعیت شبیه هستند که کتاب خواننده را برای ادامه به دنبال خود می‌کشاند. ما با این کتاب به چند ساعت تنهایی در روزمان می‌رویم، به رویا پردازی‌هایمان، به مرور خاطرات گذشته، به قدم زدن‌های تنهایی در سکوت، به نشستن و گوش دادن به مکالمه‌ی همسایه‌ها در کوچه، به رسیدگی کردن به گیاهمان. این کتاب بخش‌های کوچک و جزئی زندگی را نشان‌مان می‌دهد. سامبرا هیجان‌های زندگی را رها کرده و به مکث‌های کوتاه، رویاها در تنهایی، سکوت و تاریکی و به بخش‌هایی از زندگی می‌پردازد که شاید به آن‌ها توجهی نکنیم. اگر زندگی کافه‌ای بزرگ و شلوغ باشد، سامبرا در این کتاب، میزِ تک‌نفره‌ی گوشه‌ی دنج و تاریک و خلوتِ آن‌ جا را به تصویر می‌کشد. جایی برای رویا، خاطره، غم، سکوت، و زندگی. 
(( خاطره هیچ پناهی به ما نمی‌دهد. یگانه چیزی که باقی می‌ماند من‌من آشفته‌ای از نام خیابان‌هایی است که دیگر وجود ندارد. ))