یادداشت هانا خوشقدم

        
شاید حالا که چند سال است دیدن زندگی پس از زندگی، از سریال‌های ماه مبارک پر بیننده‌تر است، کتاب نه عجیب و غریب بنظر بیاید نه بکر. اما برای سال ۹۶ حتما در ژانر خودش جزو پیشتازان محسوب می‌شده.
کتاب شامل مصاحبه با سه تجربه‌گر مرگ بود، که کسب نیروهای ماورایی بعد از بازگشت‌شان به دنیا، آنها را با تجربه‌گران روبروی عباس موزون متفاوت می‌کرد‌.
از توان تاثیر فیزیکی روی اشیا بگیر تا دیدن اجنه و درک هاله آدم‌ها و خواندن اذهان و القای افکار!
همینجا بگویم که قلم نویسنده کششی برایم نداشت و فقط موضوع و ایده باعث شد کتاب را تا آخر بخوانم.

روایت اول زنی است که در اثر حادثه‌ای آسیب‌های بسیار جدی می‌بیند. در بیمارستان دوبار سکته مغزی و قلبی می‌کند. نصف بدن از کار می‌افتد، اما نهایتا با معجزه‌ی اولیا‍‌ی خدا شفا پیدا می‌کند

روایت دوم را از بقیه بیشتر دوست داشتم. مرد مهندسی که مرگ را بر اثر سقوط از ساختمان تجربه می‌کند. با صدایی روحانی همراه می‌شود و مشاهدات بسیار دارد. کمی صحنه‌هایی که از باطن دنیای مادی تعریف می‌کرد، شبیه کتاب #شنود پیش می‌رفت. اما وقتی گستره‌ی مشاهداتش به عالم ذر و دنیای اجنه هم امتداد پیدا کرد, برایم جالب شد.


روایت سوم از نظر فضاسازی و توصیف صحنه‌ها ضعیف‌تر بود. و وسطش سخنرانی‌های توجیهی زیادی داشت. توی برزخ نفر سومْ مامورین خدا، از دو روایت اول کمی انعطاف پذیر‌تر بودند و انگار با خواهش و التماس کارها راه می‌افتاد و شفاعت و وساطتت هم دیده می‌شد.

کتاب را بخوانید و در پایان به سوالات زیر پاسخ دهید:

عجیب بود، نبود؟ 
جدید بود، نبود؟ 
حسش شدید بود، نبود؟