نثر سنگینی داشت.لااقل برای من.گاهی نیاز بود به فرهنگ لغات مراجعه کنم برای فهمیدن معنی بعضی از لغات.اما سنگینی نثر برای من دلزدگی ایجاد نکرد و تا آخر داستان پیش رفتم.شاید دلیلش علاقه من به قلم جولایی باشه.از اون کتابهایی هست که حتما دوباره میخونمش و مطمئنم برای بار دوم بیشتر ازش لذت میبرم