یادداشت فهیمه

        عالی و خواندنی.
کتاب شامل مقدمات، ماجراهای پیش از سفر و شرح سفر یورگن تودنهوفر، روزنامه نگار آلمانی، به قلمرو داعش است.
یورگن تودنهوفر یک روزنامه نگار معمولی نیست. قبل از روزنامه نگار بودن، قاضی است و در نتیجه اعتقاد دارد تقریبا هیچ وقت، حق به طور کامل با یک طرف نیست و برای یافتن حقیقت، باید با هر دو طرف صحبت کرد. مثلاً بارها با حامد کرزای و نیز با رهبر طالبان افغانستان دیدار کرده. این اعتقاد خیلی وقت ها کار دستش داده: از سوی رسانه های غربی، خیانتکار، دوست دیکتاتور و دوست تروریست نامیده می شود. بارها به قتل تهدید شده. البته به گفته ی خودش این رفتارها هیچ وقت آزارش نداده:
"تنها چیزی که می دانم این است که نباید دنباله روی حرف این و آن باشم. اشتیاق من برای پی بردن به حقیقت، بسیار بیشتر و نیز مهم تر از همه ی این هاست".
علاوه بر این تودنهوفر با اسلام بیگانه نیست. با سیاست مداران کشورهای لیبی، افغانستان، لبنان، عراق، سوریه، یمن و ... دیدار کرده. چندین بار قرآن را خوانده و در جای جای کتاب به آیات قرآن استناد می کند.
تودنهوفر در فصول اولیه به ریشه های داعش می پردازد. داعش را فرزند جنگ عراق در سال 2003 و غرب را عامل بی ثباتی خاورمیانه می داند. می گوید تصویری که غرب از اسلام ارائه کرده تصویری تحریف شده و ساختگی است:
"این مسلمانان نبودند که جنگ مقدس را به راه انداختند و در جنگ های صلیبی بیش از چهار میلیون مسلمان و یهودی را قتل عام کردند... این مسلمانان نبودند که به نام تشکیل مستعمره در آفریقا و آسیا 50 میلیون انسان را قتل عام کردند. این مسلمانان نبودند که در جنگ های جهانی اول و دوم، کم و بیش هفتاد میلیون کشته به جا گذاشتند و این مسلمانان نبودند که ده میلیون اسلاو و شش میلیون یهودی، هموطن، همسایه و دوست را ناجوانمردانه و مفتضحانه به قتل رساندند... در آلمان تا به امروز حتی یک آلمانی به دست تروریست های مسلمان کشته نشده، اما تنها از سال 1990 در آلمان 29 مسلمان به دست تندروها کشته شده اند."
می گوید "تروریست ها آدم های رذل و نخاله ای هستند که سیاست آمریکا همواره به آن ها نیاز دارد تا مداخله های نظامی اش، ظاهری مشروع به خود بگیرد... اگر به فرض تروریستی نبود، آمریکا خودش دست به کار می شد و تروریست می تراشید" تا در محور شرارت که نه، در محور نفت و گاز مداخله کند.
بعد هم می گوید آیا روش های زننده ی داعش در کشت و کشتار اذیتتان می کند؟ چه کسی گفته لحظه ی مرگ یک مادر و کودک در اثر پرتاب موشک دلخراش نیست؟ مرگ غیرنظامیان با بمب ها و موشک ها و شلیک توپ و خمپاره و مسلسل غربی دلخراش نیست؟

تودنهوفر بعد از دیدار و صحبت با اسد، تصمیم به برقراری ارتباط با داعش می گیرد. با پسرش، از طریق فیسبوک، دنبال افرادی می گردند که حدس می زدند با داعش در ارتباط باشند. بعد از چند ماه نهایتاً موفق می شوند با تروریست ها چت کنند. پس از تماس طولانی مدت با چندین نفر از جنگجویان آلمانی داعش یک شبه ارتباطشان قطع می شود و مستقیماً معرفی می شوند به یکی از مقامات رسمی در بخش رسانه های داعش: ابوقتاده. پیشنهاد سفر به داعش را همین ابوقتاده مطرح می کند. احتمالا علتش شهرت تودنهوفر به دوست تروریست بودن است. تودنهوفر مطمئن است از قلمرو داعش زنده خارج نخواهد شد، بنابراین درخواست امان نامه می کند، از خود البغدادی. در نهایت، پس از صدور امان نامه با پسر و یکی از دوستان پسرش به عراق تحت تصرف داعش سفر می کند و پس از ده روز باز می گردد.

جالب ترین قسمت کتاب، چت با تروریسم است. تناقضات و سردرگمی اعضای جوان داعش در همین چت ها آشکار می شود. البته ابوقتاده به واسطه ی مقامی که در بخش رسانه های داعش دارد، توجیه تر است. در صحبت هایش خبری از تناقض نیست ولی بی رحمی در آن موج می زند.
تودنهوفر دو نکته را در مواجه با داعشی ها بسیار مطرح می کند: اول اینکه بیشترین آیه ای که در قرآن تکرار شده، بسم الله الرحمن الرحیم، است. به داعشی ها می گوید خدای شما بخشنده و مهربان است در حالیکه اعمال شما کوچکترین سنخیتی با این دو مفهوم ندارد. می گوید محمد پیامبر رحمت بود، اما شما نسبت به دشمنان تان هیچ گذشتی ندارید.
دوم اینکه چندین بار به داعشی ها می گوید محمد (ص) بزرگ ترین اصلاح طلب عصر خود بود. تودنهوفر او را یک انقلابی پیشرو می خواند و می گوید محال است او بخواهد 1400 سال پس از مرگ خودش هنوز بر طبق آداب و رسوم زمان خودش زندگی کند.
و در آخر به داعشی ها می گوید شما آشکارا بر خلاف آنچه در قرآن آمده عمل می کنید. تک تک کارهای شما بر خلاف اسلام است. شما مسلمان نیستید:
"بسیار مایل بودم که یک دولت اسلامی واقعی ببینم. این دولت می توانست در آزامش علیه بی عدالتی ها و خود بزرگ بینی های غرب ایستادگی کند. بسیار متاسفم که در نهایت با حکومتی ضداسلامی آشنا شدم."

+ خواندنش را به همه توصیه می کنم.
++ نامه ی سرگشاده ای که پس از بازگشت خطاب به خلیفه ی دولت اسلامی و به پیکارجویان خارجیَ ش نوشته، بهترین بخش کتاب بود. مخصوصا ده آیه از قرآن در انتهای نامه آورده و نوشته به نظر می رسد شما با این آیات آشنا نیستید.