راستش من اصلا این کتاب دوست نداشتم و درکش نکردم
چیز جالبی نداشت و یکم زرد بود
خیلی داستان عجیبی داشت
من چیزی متوجه نشدم و بنظرم لیاقت اینهمه شهرت نداره
من واقعا بهتون پیشنهاد نمیکنم
سپاس از به اشتراک گذاشتن نظرتان، سلیقه ادبی هر خواننده چون علاقه هر فرد به رنگ‌ها‌ست؛ گاه کسی در پاییز، زرد را افسرده می‌بیند و دیگری آن را طلاییِ جان. کتابخانه نیمه‌شب شاید برای دل‌هایی نوشته شده باشد که در لحظه‌ای خاص از تاریکی، به دنبال روزنه‌ای از نور می‌گردند. اگر این کتاب با دل شما سخن نگفته، شاید زمانش هنوز نرسیده یا حرفش از جنس نیاز شما نبوده است. و این زیبایی ادبیات است؛ هر کتاب، آینه‌ای‌ست، اما برای هر کس، تصویری خاص او را بازمی‌تاباند. درست مانند مضمون کتاب تصویر دوریان گری، که اسکار وایلد تلاش کرده این پیام را برساند که هر اثر هنری، ممکن است چیزی عمیق‌تر از ظاهر خود را بازتاب دهد، اما این بازتاب بسته به شخصیت ناظر، می‌تواند معناهای متفاوتی داشته باشد.
سپاس دوباره
بابک قائدنیا
1404/3/22
2