یادداشت علی طالب‌لو

        کتاب دعوت به فلسفه، مجموعه نوشته‌های ویل دورانت مورخ و فیلسوف معاصر آمریکایی درباره‌ی اهمیت و جایگاه دانش فلسفه است.
این کتاب حاوی سه بخش می‌باشد. دورانت در بخش اول به بررسی فلسفه‌ی موجود می‌پردازد. او به نسبت علم و هنر با فلسفه اشاره می‌کند و فلسفه را به معنی جستجوی حقیقت و حکمت می‌داند. او سپس به مشکلات فلسفه‌ی فعلی و انتزاعی شدن مباحثش می‌پردازد و می‌گوید که که اساس و پایه‌ی فلسفه، اخلاق و سیاست است و این فلسفه نباید به سمت معرفت‌شناسی و مباحث ذهن‌شناسی برود و در آن محصور بماند.
دورانت در فصل دوم به بررسی زندگی چند تن از فیلسوفان مشهور می‌پردازد: کنفوسیوس، سقراط، افلاطون، جوردانو برونو.
فصل سوم نیز حاوی دیدگاه دورانت درباره‌ی نسبت فلسفه و زندگی می‌باشد. این فصل، عصاره‌ی تفکرات دورانت درباره‌ی فلسفه است. او اعتقاد دارد که هدف و فلسفه‌ی زندگی، مهمترین پرسش فلسفه است. پرسشی که برای خیلی‌ها مجهول مانده. بر همین اساس است که او فلسفه را به هر آنچیزی که می‌توان با آن معنی زندگی را شناخت، تعریف می‌کند. طبق این تعریف، تاریخ نیز بخشی از فلسفه است چرا که بررسی سیر زندگی انسان بر روی زمین، حاوی نکات متعددی در شناخت معنای زندگی است.
او فلسفه را به چشم‌انداز تعریف می‌کند. چشم اندازی که با آن می‌توان دنیا و وقایع آنرا به صورت عمیق و جدی‌تر مورد مطالعه و بررسی قرار داد.