یادداشت محمد مهدی وزیری

        روایت کودکیست که روز خوبی نداشته و بعد از اینکه میبینه غذای مورد علاقه اش براش درست نشده می‌ره اتاقش و بعد از یک پوف خشم مثل یک گوریل ازش میزنه بیرون و اتاقش رو بهم میریزه.
در نهایت کودک با خشم مقابله می‌کنه و اتاق رو مرتب می‌کنه و خشم کوچیک میشه و از بین می‌ره.
 من البته تخصصی در حوزه ادبیات کودک ندارم اما حس خوبی به این کار نداشتم. به نظرم ناپختگی داره و با نشون دادن اتفاقاتی که در اثر خشم برای کودک رخ میده به جای اینکه رهنمود اصلاحی داشته باشه مدل توصیفی صرف داره که ممکنه ایده بده به کودک برای تخلیه خشم.