مستور در داستانهای نیمه بلندش موفق تر بوده و حتی گاهی به شاهکار نزدیک شده مثل ( روی ماه خداوند را ببوس ) یا ( استخوان خوک و دستهای جذامی ) ولی در این داستانهای کوتاه فقط گاهی شورانگیز مینماید، یعنی جاهایی که باز رد پای ( مهتاب ) ها در قصه اش باز می شود
