یادداشت مصطفی جعفری

        کتابی برای بارها خواندن و گریستن.
کتابی که برای برخی مسیرساز است و برای خوبان محکم کننده اَقدام.
نوای پرشور شیخ علی صفایی هنوز از میان این خط‌ها شنیدنی است؛
و هنوز خیسی اشک‌های پرحرارت او در بستر این صفحات احساس می‌شود، می‌غلتد و بر گونه‌های ما جاری می‌شود. 
قلیان رود پرخروش احساس او از قله‌های شعورش جریان یافته تا ما را در دره‌ها دریابد و روح های خسته‌مان را بنوازد.
به راستی
مگر می‌شود کسی بعد از بیست و پنج سال انقدر زنده باشد!!