یادداشت فاطمه نقوی

همیشه عالی .

سلام ....خداقوت...نباید این را اینجا بگویم...یک لحظه نگاه کردم پروفایلتان را...دیدم که به رنگ صبر کتاب شما است...باورم نشد....خواستم پی وی پیام بدهم و تشکر کنم...گفتم اینجا بنویسم شاید بقیه هم ببینند و ترغیب بشوند بخوانند...خانم نقوی واقعا کتاب تان عالی بود...عالی به معنی واقعی کلمه...سوال ها به غایت حساب شده و درست و به جا و پاسخ ها عالی...اصلا زندگی در خانه سید صدرالدین صدر را آورد جلوی چشمم ...دقیق خاطرم نیست ولی فکر کنم عمه خانم را من می دیدم که با خانم صدر زندگی می کرد...این مناعت طبع و اینکه همه چیز نداشتند اما حسرت هم نداشتند....خلاصه عالی بود ....بهترین کتاب تاریخ شفاهی ای که خواندم به اذعان من کمترین و خیلی ها که عمرشان را گذاشته اند روی تاریخ شفاهی...جالب است بدانید الان که اتفاقی دیدم و شروع کردم به نوشتن...چند متری قبر سید صدرالدین صدر، نشسته ام در کنج حرم....و باید نماز عشا ام را بخوانم و زود بروم...اما گفتم نقدا تشکر کنم....خیلی کتاب بچسبی بود‌‌....واقعا بهش فکر می کنم حالم خوب می شود....هرکه نخوانده واقعا ضرر کرده...سرتان سلامت
به رنگ های دیگر را خلق کنید لطفا