یادداشت محمدهادی رمضان‌زاده

        نمی‌خواو توهم توطئه داشته باشم، اما انتخاب کتاب‌های نشر چشمه برای ترجمه کمی تا مقداری «بودار» بود...به‌جهت تفاوت فرهنگی و خطوط قرمز ارزشی، کتاب محسوسا بوی ارزش‌های فمینیستی می‌داد و یکی از شخصیت‌های اصلی کتاب یهودیِ لهستانیِ تبعه اسرائیل بود و هیچ پاورقی یا توضیحی درباره «اشغالی بودن فلسطین»  توی کتاب نبود...بگذریم از گریزها و اشاره به تمایلات بعضا رنگین‌کمانیِ «بی‌بی پیک» که نقل و ترجمه‌شون هیچ ضرورتی نداشت!
‌
نمی‌خوام بدبین باشم، ولی النشر چشمه، ما‌ النشر چشمه، و ما ادراک ما نشر چشمه؟!