یادداشت زهرا رستاد
1402/9/27
_۵_
درمورد نمایشنامه‌ی قبلی(نوای اسرار آمیز) چیزی نمی‌نویسم ، تقریبا به این نتیجه رسیدم که نمایشنامه های امانوئل اشمیت و نمی‌پسندم..
و حالا در مورد این کتاب
شخصیت اصلی، مردی به نام میک است که شغلش نبش قبر و بازکردن جا برای مردگان جدید است.
او سال‌ها قبل، در حادثه‌ای همسرش را از دست داده و حالا نوبت به قبر او می‌رسد که باید باز شده و خالی شود...
طنز اثر و دوست داشتم
طنز در کنار جدیت و خشونت...
ولی از این همه بی پرده سخن گفتن ، رکیک حرف زدن و خشونت تا انتهای کتاب کلافه شده بودم..
ولی باید اعتراف کنم اثر به یادماندنی بود :)
(0/1000)
نظرات
1402/10/1
شما که اهل نمایشنامه هستید.اگر‌چیزی که اخرش آدم حالش بهم نخوره پیدا کردیم به منم بگید. دو سه تا خوندم با این که خیلی تعریف کردن راضی نبودم.بانوی سالخورده یا همچین چیزی.در انتظار گودو و مهمانسرای دو دنیا که اخری بهتر بود اما راضیم نکرد.تشکر
1
0
زهرا رستاد
1402/10/1
1