یادداشت نیماج

        مضحک! زرد! 
از لحاظ انسجام در روایت، ضعیف.
شخصیت پردازی ضعیف.

اما؛ سوال ایجاد می‌کنه.
هدف والای مرغ ها، رسیدن به آزادی ذهنیه؛ خب که چی؟
بعد از رسیدن به این قدرت، میخوایم چیکار کنیم باهاش؟

سوالیه که همیشه برام در پی همه چیز مطرح میشه و آزار دهندس. شاید با خوندن یادداشت حاضر ، این خوره به جون شماهم بیفته، ولی می‌ارزه! زندگی شاد و سرسری هزینه‌ای هست که پرداخت می‌کنی و در قبالش پرده از خیلی چیز ها میفته.

از یه جایی به بعد داستان رفت رو تله پورت شدن و ذهن خوانی و این مزخرفات.

کلام آخر، من خوندم، شما نخونید، حیف وقت.
من از نشر صفا بوک خوندم.