یادداشت Mohammad Sadeq Alizadeh

        حسن روزی‌طلب یک روز صدایم زد بیا بالا! دفتر ما در #ایران_جمعه طبقه اول #روزنامه_ایران بود و دفتر مدیرعامل در طبقه چهارم. رفتم بالا. از سفر #قطر برگشته بود. تعدادی #کتاب از جمله اثر محققانه و دو جلدی #عزمی_بشاره از #انقلاب_مصر را که مرکز عربی مطالعات سیاسی قطر منتشر کرده گذاشت جلویم و گفت شکار سفر است. چشم‌هایش برق می‌زد. برقی که فقط یک کتاب‌باز می‌فهمیدش. دو جلد عزمی بشاره را کشید بیرون که برای این لعبت هم مترجم پیدا کن که برسانیمش به #نمایشگاه_کتاب سال بعد. مترجم را پید کردم و #کتاب هم به همت حسن رسید به نمایشگاه سال بعد. دو جلدِ تقریبا هشتصد صفحه‌ای. روزهای آخر اسفند چهارصدودو کتاب از چاپخانه بیرون آمده بود که دو جلدش را داغ داغ به من هدیه داد.

و اما کتاب...
فهم امروز تاریخ معاصر ایران و جایگاهش در غرب آسیا بدون فهم تاریخ معاصر و تاریخ سیاسی همسایه‌ها و رقبای منطقه‌ای‌مان ناقص است و به درد لب کوزه می‌خورد. از همین جهت خواندن تاریخ معاصر این کشورها و وضعیت ژئوپلتیک‌شان از #ترکیه گرفته تا #اسرائیل و #مصر و #عربستان و گوگولی‌های خلیج فارس اوجب واجبات است برای هر کسی که می‌خواهد بفهمد توی این نقطۀ عجیب و غریب کرۀ زمین چه خبر است و ایرانی معاصر، کجای این معادلات می‌گنجد و شباهت‌ها و تفارق‌ها و تنافرهایش با کشورهای هم‌قد و اندازۀ خودش در منطقه کجاست. جلد اول انقلاب مصر از دوران #استعمار_انگلیس تا انقلاب ژانویه که #حسنی_مبارک را کله‌پا کرد جان می‌دهد برای مطالعه یکی از همین کشورها که از قضا کشور مهمی هم هست.

خب که چه؟!
خواندن جلد اول -سوای آشنایی با تاریخ سیاسی یکصد سال اخیر مصر که حقا و انصافا محققانه است- چند فایدۀ مهم دارد. نخست آنکه ورژن ایرانی و پسا هشتادوهشتی و‌ جنبش سبزی قضیه که تقریبا همزمان بود با اوایل بهار عربی در مصر و #تونس و خیلی با این بهار این‌‎همانی می‌شد حداقل با ورژن مصری زمین تا زیرزمین متفاوت است. دوم افول ستارۀ #اخوان_المسلمین بود در ذهن خودم به‌عنوان تنها نسخۀ اسلام سیاسی جهان #اهل_سنت و رقیبِ اسلامِ سیاسیِ شیعی در ایران. تصورم آن بود اخوان حداقل یکی دو سیلندر باشد از چهار سیلندر انقلاب مصر که به تیر دروازه زده بودم گویا. این آنجایی مهم است که به ریشه اخوانی بعضی جریانهای مقاومت مثل ح‌م‌ا‌س فکر کنیم و نزدیکیشان به ایران. سوم یتیم بودن خیزش‌های بدون رهبر که جَوگیرهای امروزی آن را موهبت خیزش‌های سایبرپایۀ عصر جدید می‌دانند. نه آقا! اینجور هم نیست.

پیش به سوی...
پیش به‌سوی جلد دوم و دزدیدن انقلاب و کودتای سیسی!