یادداشت آرش میراحمدیان

        معمولاً سراغ این‌ فاز کتاب‌ها نمی‌رم اما خب این روان‌شناسی زرد نیست و خوندنش هم خوش می‌گذره. نویسنده‌ش یه راهب بوداییه که توی جنگ ویتنام هم بوده. صحبت‌هاش بیشتر شبیه نوعی یادآوری چیزهاییه که شاید چون اینقدر بدیهی‌ان، اونا رو یادمون می‌ره. این‌که رنج جدا از زندگی نیست و شادی و رنج همیشه کنار همدیگه‌ن و شادی چیزی نیست که بخوایم تمام زندگی دنبالش باشیم.
تمرین‌های آخر کتاب هم چیزی نیست که من بخوام انجام بدم. اما در کل خوندنش تو یه شب تا صبح بارونی حس خوبی داشت.