یادداشت نعیمک

نعیمک

نعیمک

1403/9/24

        این کتاب پژوهشی است دربارۀ مبارزات و جنبش‌‌های زنان از مشروطه تا روزهای اول انقلاب. این روزها که ما در میانۀ «زن، زندگی، آزادی» هستیم. (1402) بخشی از اسم‌ها و وقایع این کتاب به شکل‌های مختلف بازگو شده اما هنوز هم نکات خیلی مهمی در کتاب وجود دارد. تاریخ کتابت مربوط به اوایل انقلاب ایران است و عجیب که تا سال‌ها هیچ ردی از جنبش و اعتراض زنان در روایت‌های تاریخی وجود نداشته. انگار که آن‌ها هیچ کاری نکردند و اگر اتفاقی هم افتاده به خاطر قانون و تجدد و مواردی مثل این بوده. 
از منظر تاریخی لااقل این کتاب نشان می‌دهد که زنان همیشه با تمام محدودیت‌ها و نزاعی که با حکومت و دین و مردها داشتند سعی کردند صدای خودشان را بالا ببرند و افسوس که بخش زیادی از این مطالبات هنوز هم تغییر نکرده و برای حقوق بدیهی و پایه‌ای باید مبارزه کنند. شاید با خواندن این کتاب بیشتر بفهمیم که چرا جنبش اخیر یعنی زن، زندگی، آزادی مهم است و چه راهی پر بلایی را گذراندند تا به این نقطه برسند. 
بخش آخر کتاب دربارۀ اعتراضات بعد از انقلاب است که از کتاب حذف شده و تغییراتی است که بعد از پیروزی انقلاب اسلامی بر زنان گذشت و تلاش آن‌ها برای قبول نکردن این تغییرات که خیلی دقیق مغایرت‌ها را نشان می‌دهد و این که چرا بعد از انقلاب به ناگاه امیال و آرزوها فرو ریخت و حکومت به یک‌باره دینی شد و صداهای مخالف را برنتافت.
      
94

6

(0/1000)

نظرات

{سعی در کنترل ذوق بابت آمدن دوست عزیزِ عزیزم در بهخوان و خواندن نوشته‌هایش در مورد کتاب‌های مهم و عزیز :***}

0

شاید این حرف من رو اصلا نخوای قبول کنی
من مخالف حق خواهی زنان نیستم و موافق قانون حجابم نیستم
اما در تاریخ نویسی با این رویکرد خیلی مخالفم که فکر کنیم روابط انسان ها بر پایه قدرت بوده!
هر چند که گاها زور و قدرت مطرح بوده اما اینطور نبوده که در تا یخ زن ها رو استثمار شده فرض کنیم که ناگهان با جنبشای فمینیستی مردا فهمیدن عه اینام انسانن! 
تاریخ غالبا جدال بین جهانبینی هایی بوده که درحال تکامل بودن 
نمیخواستن به زن ها زور بگن و اتفاقا شواهد بیشتری از عشق بین زن و مرد در تاریخ وجود داره ولی جهانبینیشون وظایف زن و حقوقش رو به نحو دیگه تعریف می کرده 
این کتاب رو سعی میکنم بخونم ولی این نظرم رو هم خواستم گفته باشم 

0

کاش کمی هم راجع به وضعیت زنان در اروپا از قبل رنسانس تا الان نگاه کنید
همین فمینیسم رو برید تاریخچه اش رو بخونید
زن ها همیشه قربانی بودن
من اینو کاملا قبول دارم
چرا؟
جامعه اروپایی قبل از رنسانس که اصلا زن رو پشیزی حساب نمی کرده. حدودا اواخر قرن ۱۹ و شروع قرن ۲۰ سرمایه داران به این نتیجه می رسن که نیروی کار ارزان تر زن ها هستن. با چیز های قشنگی به اسم برابری حقوق زن و مرد زن رو به میدون کار میارن
عالیه که زن بتونه کار کنه ولی اونها حتی حقوق زن رو نصف مرد می دادن
زن کاملا به عنوان کالا استفاده می‌شده و میشه متاسفانه
در برهه های مثل جنگ جهانی که مردان در جنگ بودند با رسانه کاری می کردن که زن ها شاغل بشن تا کشورشون از پا نیفته
بعد از جنگ هم با تبلیغ خانه داری زن رو به خانه داری تشویق می کردن
همینقدر مضحک
زن همینقدر بازیچه دست سرمایه داران بوده و هست.
همین الان یکی از ۳ کالای مهم توی صنعت زنه!
ارزش و احترام زن کالا بودنه؟
زن همیشه قربانی بوده
قربانی جهل
تحجر
و تحجر مدرن!
اصلا بحث برابری زن و مرد علمی نیست
چرا که این دو فیزیولوژی متفاوتی دارند
در حقوق و کرامت انسانی یکسان هستند البته
1

1

و این در قرآن هم چندجا ذکر شده
اما نکته که باید قبول کنیم اینه که برابری عدالت نیست.
مثل این میمونه که به یک نوزاد و یک زن و یک مرد یک اندازه و یک شکل غذا بدی! برابریه ولی عدالت هرگز!

زن زندگی آزادی هم که اصلا بحث حجاب و زن نبود فقط بهانه اش بود
 بحث تجزیه ایران بود
امیدوارم برداشتتون رو از مطالب کمی عمیق تر کنین 

1