یادداشت نعیمک
1403/9/24
این کتاب پژوهشی است دربارۀ مبارزات و جنبشهای زنان از مشروطه تا روزهای اول انقلاب. این روزها که ما در میانۀ «زن، زندگی، آزادی» هستیم. (1402) بخشی از اسمها و وقایع این کتاب به شکلهای مختلف بازگو شده اما هنوز هم نکات خیلی مهمی در کتاب وجود دارد. تاریخ کتابت مربوط به اوایل انقلاب ایران است و عجیب که تا سالها هیچ ردی از جنبش و اعتراض زنان در روایتهای تاریخی وجود نداشته. انگار که آنها هیچ کاری نکردند و اگر اتفاقی هم افتاده به خاطر قانون و تجدد و مواردی مثل این بوده. از منظر تاریخی لااقل این کتاب نشان میدهد که زنان همیشه با تمام محدودیتها و نزاعی که با حکومت و دین و مردها داشتند سعی کردند صدای خودشان را بالا ببرند و افسوس که بخش زیادی از این مطالبات هنوز هم تغییر نکرده و برای حقوق بدیهی و پایهای باید مبارزه کنند. شاید با خواندن این کتاب بیشتر بفهمیم که چرا جنبش اخیر یعنی زن، زندگی، آزادی مهم است و چه راهی پر بلایی را گذراندند تا به این نقطه برسند. بخش آخر کتاب دربارۀ اعتراضات بعد از انقلاب است که از کتاب حذف شده و تغییراتی است که بعد از پیروزی انقلاب اسلامی بر زنان گذشت و تلاش آنها برای قبول نکردن این تغییرات که خیلی دقیق مغایرتها را نشان میدهد و این که چرا بعد از انقلاب به ناگاه امیال و آرزوها فرو ریخت و حکومت به یکباره دینی شد و صداهای مخالف را برنتافت.
(0/1000)
نظرات
1403/9/25
شاید این حرف من رو اصلا نخوای قبول کنی من مخالف حق خواهی زنان نیستم و موافق قانون حجابم نیستم اما در تاریخ نویسی با این رویکرد خیلی مخالفم که فکر کنیم روابط انسان ها بر پایه قدرت بوده! هر چند که گاها زور و قدرت مطرح بوده اما اینطور نبوده که در تا یخ زن ها رو استثمار شده فرض کنیم که ناگهان با جنبشای فمینیستی مردا فهمیدن عه اینام انسانن! تاریخ غالبا جدال بین جهانبینی هایی بوده که درحال تکامل بودن نمیخواستن به زن ها زور بگن و اتفاقا شواهد بیشتری از عشق بین زن و مرد در تاریخ وجود داره ولی جهانبینیشون وظایف زن و حقوقش رو به نحو دیگه تعریف می کرده این کتاب رو سعی میکنم بخونم ولی این نظرم رو هم خواستم گفته باشم
0
روژان صادقی
1403/9/25
0