بسم الله الرحمن الرحیم

وقتی اسم کره شمالی میاد، سریع ذهنمون یه کشور بدبخت عقب افتاده با مردم مظلوم و بی خبر از همه جا که از ترس تبعید یا اعدام می لرزن رو پیش چشممون تصور میکنه.
سوال اینجاست، آیا واقعا همچین چیزیه؟

جوابی که من بهش رسیدم اینه:
هم بله و هم خیر.
از جهاتی واقعا مردمی رنج کشیده و ستم دیده ان که تحت یک حاکمیت کمونیستی ( جامعه ای یکدست با تقسیم ثروتی یکسان) که همه چشم به یک شخص دوختند.
رهبر کره شمالی مردی نابغه و با استعداد در تمامی زمینه هاست و میشه گفت یه خدای مینیمال زمینیه که از بین نمیره، بلکه از شکلی به شکل دیگر تغییر وجه میده. 
خب این حرف بر چه مبنایه؟ تفکر حاکم بر ملت کره شمالی.
اگر شما توی کره شمالی به دنیا می اومدید نمی تونستید به صورت دیگه ای غیر از این فکر کنید، چون شما چیزی غیر از این بلد نبودید .
خب از جهت دیگه موافق نیستم که ملت کره شمالی تو سری خور یا احمق و ابله باشن ، چرا که من هوش و نبوغ رو در اونها می بینم که حتی با وجود جو اختناق آوری که وجود داره همچنان دارن پیش میرن، حتی اگر به چشم من و شمای نوعی نیاد.
********
راجع به کتاب، گی دولیل اطلاعات خاصی به من اضافه نکرد اما تصاویر جالبی که کشیده بود باعث شد من بیشتر بتونم به بطن فرهنگ کره شمالی وارد بشم.
تصور کنید شما یه طراح شنگولید که وارد یک کشور سرد و بی روح می شید، کمترین کاری که انجام می دید چیه؟
اول سعی می کنید قهرمانانه شرایط تون رو عوض کنید اما بعدش بنگ، می خورید به دیوار بسته و دو هفته بعد می بینید که زیادی با شرایط سازگار شدید.

پ ن1: ترجمه کتاب خوب و رون بود .
پ ن2: توصیه میکنم اگه تا الان کتابی راجع به کره شمالی نخوندید با همین که سبک هست شروع کنید، بعدش می تونید سفرنامه اقای امیرخانی رو بخونید، خیلی جامع تره و فضای موجود رو بهتر به تصویر کشیده.