یادداشت Soli

        اینا رو می‌خونم و به خودم می‌گم، "لعنتی، چه‌طور جرئت می‌کنی از زندگی‌ت شکایت کنی؟"

_دنیا جای دیوونه و بی‌سروته و مزخرفیه که توش یه آدم غرق‌شده می‌تونه روی زمین سفت راه بره. می‌دونم من هم مثل بقیه آدم‌های فراری تو جوونی می‌میرم، اصلا فکر پیر شدن رو نمی‌کنم، تو تصورم همچین چیزی نیست. 

_لیدی‌دی، تو عاشق یه مرد غرق‌شده هستی. شاهزاده لیدی‌دی، وقتی من رو می‌بوسی مزه‌ی آب رودخونه رو حس نمی‌کنی؟