یادداشت نیکی

        ریویو کتاب "مستاجر"
بخونید.
اگر کارای پولانسکی و هیچکاک ندیدین، بعد از اتمام کتاب مقدمه را بخوانید.
بزرگترین ویژگی کتاب برای من دلهره بود، یک دلهره دائمی، یک دلشوره از بروز اتفاقی که میدانی قرار است بیفتد ولی هیچ تصوری از آن نداری و از یک جایی به بعد وحشت.
وحشت توام با زندانی شدن، اینکه هرچقدر فرار کنی، جست و جو کنی باز هم نتوانی خودت را پیدا کنی، باز هم وحشت‌زده به نقطه ابتدایی برسی و ببینی هیچ راه فراری نیست.
برای من کتاب یادآور کابوس های گاه و بی گاهم بود که باعث میشد وحشت کنم مبادا روزی گم شوم یا از شدت تنهایی خودم را هم فراموش کنم.