یادداشت Soli

        دیشب وقتی نشستم که بخونمش، به خودم اومدم و دیدم که دو ساعت گذشته و کتاب داره تموم می‌شه. این قدر توی داستان غرق شده بودم که حتی یه ذره هم گذر زمان رو حس نکردم.
داستانایی که من دوستشون دارم این مدلی‌ان، خبری از عشقای اساطیری و زیبایی افسانه‌ای آدم‌هاش نیست. شخصیتا معمولی‌ان، نه خیلی خوشگلن، نه خیلی پولدار و نه غیره، آدمای معمولی‌این که هر روز دور و برمون می‌بینیم و اگر چیز خاصی دارن، اون چیز خاص یه ویژگی اخلاقیه. 
کلا خیلی عالی بود. کتابای رینبو راول ماجراهای عجیب و هیجان‌انگیزی ندارن و در نگاه اول روزمره و حوصله سربر به نظر می‌رسن. اما وقتی می‌خونی‌شون... ههععیی، اکثرشون واقعا عالی‌ان!