یادداشت امیرحسین خوش طینت

        کتاب فوق العاده ای بود
به نظرم حسرت مهمترین موضوع مطرح شده در کتابه!
داستان خیلی پرکشش بود تقریبا می تونم بگم هیچ جای داستان احساس خستگی نکردم هر جا که داستان داشت به سمت و سوی تکرار می رفت یه شوک به موقع و تغییر مسیر اتفاق می افتاد و داستان رو جذاب تر می کرد
از خوندنش لذت بردم
بعد از خوندن کتاب هر موقع اتفاقی برام می افته و تو موقعیتی قرار می گیره که حس می کنم اگر اون کار رو نمی کردم و کار دیگه ای می کردم بهتر بود! میرم تو فضای قصه و شبیه سازی می کنم اتفاقات رو برای خودم! (اونایی که خوندن کتاب رو متوجه میشن چی می گم)
با جمله های کتاب به نظرم میشه مدتها زندگی کرد، برای همین من تلاش کردم بریده هایی از کتاب رو برای خودم آرشیو کنم، خیلی لذت بخشی بعد از مدتی برمیگردی و این بریده ها رو میخونی انگار دوباره حال و هوای اون لحظات بی نظیری که داشتی کتاب رو مطالعه می کردی برات زنده میشه
برای همین چند تایی اش رو با شما به اشتراک میذارم
همه چیزهای خوب وحشی و آزادند.
ساتر زمانی نوشته بود : زندگی در ورای ناامیدی آغاز می شود
هرگز اهمیت چیزهای کوچک را نادیده نگیر
اصلا انسان بودن یعنی همین که پیوسته دنیای اطرافت رو به شکل داستانی درک پذیر ساده کنی تا سختی نکشی
هزگز همراهی ندیدم که به اندازه تنهایی بتواند با انسان همراه شود
سرکشی بنیاد حقیقی آزادیه، سرنوشت فرمانبرها اینه که در نهایت برده بشن.
گاهی تنها راه یادگرفتن زندگی کردنه
لحظات خوش هم اگر به اندازه کافی مهلت داشته باشند می توانند به درد تبدیل شوند
جهان میل به آشوب و آنتروپی داشت این از اصول اولیه ترمودینامیک بود. شاید حتی اصول اولیه وجود