یادداشت محمدامین اکبری

        به نام او

«وقت‌های زمان» یکی از بهترین دفاتر رباعی معاصر است.
من می‌توانم بگویم که مطالعاتم در رباعی معاصر بسیار خوب بوده و کمتر دفتر مهمی در این حوزه هست که آن را نخوانده باشم. این کتاب یکی از بهترین‌هاست. در چند روز اخیر برای چندمین بار خواندمش و باز هم حظ بردم. تفاوت سینا سنجری با رباعی‌سرایان مشهوری چون بیژن ارژن، ایرج زبردست و میلاد عرفان پور این است که او به رباعی‌سرایی شهرت ندارد. کلا شهرت چندانی ندارد و از این سبب این کتاب مغفول مانده. به همه رباعی‌سرایان جوان و دوست‌داران رباعی مطالعه این کتاب را توصیه می‌کنم، چون با جنس دیگری از این قالب کهن مواجه خواهند شد. رباعیی که اسیر تکنیک‌های رایج شعر معاصر نیست و علاوه بر تصویر اندیشه هم دارد.

از دور به جستجوی ما می‌آیند
گنگیم و به گفت‌وگوی ما می‌آیند
ما گمشدگانیم و از آن‌سوی جهان
رویاهایی به‌سوی ما می‌آیند

شب می‌رسد شکوه بی‌پایانش
دریا دریا سکوت و او حیرانش
بر ساحل شب جهان فرومی‌ریزد
چون ماسه‌ای از میان انگشتانش

هرسو نفحاتی که نهان می‌بارند
رویاهایی کز آسمان می‌بارند
توفان‌هایی که ناگهان می‌توفند
باران‌هایی که همچنان می‌بارند

وقت است بهار همزبان تو شده است
زیبایی محض میزبان تو شده است
می‌بالی و در باغ جهان می‌شکفی
در این لحظه زمان از آن تو شده است

من صبح رهای دیگری خواهم دید
من گستره‌های دیگری خواهم دید
گل را که نگاه می‌کنم می‌گویم
این گل را جای دیگری خواهم دید

رویای تو در مدار جان می‌چرخد
غم گرد معابد جهان می‌چرخد
تو رفته‌ای و به یاد عطر تن تو
در باغ نسیم همچنان می‌چرخد

شب آمد و ما همنفس شب بودیم
بر ساحل خاموش جهان آسودیم
آنگاه به یاد تو سرودی بی تاب
خواندیم و به زیبایی شب افزودیم