یادداشت نعیمک

        برای من بیشتر شبیه یک داستان فانتزی بود. کالیبان من را خیلی یاد گالوم می‌انداخت. شخصیت اول داستان شبیه جادوگری است که قدرت حکمرانی بر ارواح را دارد و می‌تواند کارهای عجیب‌الخلقه انجام دهد. ماجرا خیلی هیجان‌انگیز است. خود توفان و جدا افتادن بازمانده‌ها و البته قدرت پروسپرو که انگار همه چیز و همه‌کس در ید قدرت او هستند. برای همین تمام این اتفاقات اعجاب‌انگیز برای خود من جذاب است. اما تنها با پایان آن حس خوبی نداشتم. البته از کمدی‌های شکسپیر است و باید پایان آن خوش باشد اما ای کاش تصمیم می‌گرفت تراژدی بنویسد. چون شخصیت‌ها و اتفاقات می‌توانست تبدیل به یک غوغا و انتقام سخت و نفسگیر شود. با این که سالیان درازی از نمایشنامه گذشته، وقتی آن را می‌خوانید می‌توانید صحنه را مجسم کنید و عجیب است که قدرت نمایشنامه آن قدر زیاد است که خیلی راحت می‌تواند آن را به شکل‌های مختلف بر صحنه برد.